In elke kerkdienst kan gezongen worden (ook in coronatijd)
Wat velen al vreesden, werd bewaarheid: wanneer er weer kerkdiensten kunnen plaatsvinden, per juli met ten hoogste 100 personen, zal er niet gezongen kunnen worden vanwege het grote besmettingsgevaar bij zingen in een gesloten ruimte.
Dit is niet slechts één van de beperkende maatregelen, maar het is iets wat iedere kerkganger zeer zwaar raakt. Zingen is een wezenlijk en fundamenteel aspect van de kerkdienst of samenkomst. Een man als Calvijn wist het al: “Zingen is een vorm van gebed en zelfs een belangrijke vorm van verkondiging, net als de preek dat is. Waarbij de boodschap van het Evangelie door het zingen vaak nog dieper in het hart indaalt dan bij gesproken woorden.” En meer dan 1000 jaar eerder zei de kerkvader Augustinus al: “Goed zingen is twee keer bidden.”
Een kerkdienst zonder te zingen? Of je nu een reformatorische of een evangelische gemeente bent, een rooms-katholieke kerk of een baptistengemeente of wat voor gemeente ook, állemaal beseffen en ervaren we dat we het zingen, als prachtig geschenk van God, niet kunnen missen in een kerkdienst of samenkomst.
Zingen is fundamenteel voor het samenkomen van Gods volk. God Zelf maakt dat op talloze plekken in de Bijbel duidelijk. Hij bouwt Zijn troon op de lofliederen van Zijn volk. Zingen is een wapen in de geestelijke strijd. Gevangenismuren en muren van een stad als Jericho vielen er door om en Johannes zag in zijn visioenen in het laatste Bijbelboek talloze miljoenen engelen en mensen zingen en God loven in de hemel.
En nu zou het niet meer kunnen, misschien wel vele maanden lang? Onzin, het kan wél!
Maar dan moeten we bereid zijn om out of the box te willen en durven denken en om uit onze comfortzone te durven stappen, letterlijk zelfs. Want ik durf te stellen dat God met het probleem ook voor de oplossing zorgt. En meer dan dat! Want waar we als kerken soms al jaren nadenken hoe we veel meer met het Evangelie naar buiten kunnen, is er een prachtige en eenvoudige oplossing: begin vanaf 1 juli élke kerkdienst of samenkomst op een grote parkeerplaats in de omgeving van de kerk of desnoods op een industrieterrein, waar je met het aantal kerkgangers bij elkaar komt dat daarna naar de kerk gaat. Begin daar de dienst met onder meer de mededeling dat iedereen die klachten heeft niet mee kan naar de kerk, en ga daarna samen, staande, een aantal liederen zingen! Breng God daar de lof en dank en eer! Je kunt er wel 5 of zelfs 10 meter uit elkaar staan. En mensen die niet goed kunnen staan, kunnen er eventueel met hun auto bij staan en vanuit hun auto meezingen.
Iedereen een eigen liederenblad dat thuis uitgeprint kon worden of ter plekke uitgereikt, eventueel met muziekinstrumenten erbij of anders a capella.
En daarna ga je samen naar de kerk, waar je ordelijk naar binnen gaat en de dienst voortzet.
En als het regent? Dan doe je een grote paraplu op, of hebben we dat er niet voor over? Natuurlijk wel! En in de winter doen we een dikke jas aan.
Overleg uiteraard even met andere kerken als die ook van diezelfde parkeerplaats gebruik willen maken zodat je elkaar niet in de wielen rijdt.
En de veiligheid? Uiteraard doen we het alleen als het veilig is. De PKN is nog bezig met het onderzoek ernaar. Prof. dr. Detlef Lohse, vloeistoffysicus aan de Universiteit Twente, die op 8 mei in een interview in het Reformatorisch Dagblad met klem waarschuwde om niet in een gesloten (kerk)ruimte samen te gaan zingen, geeft desgevraagd aan dat samen búiten zingen – mits op 2 meter afstand van elkaar – geen probleem is.
En een (openlucht)kerkdienst tenslotte, is geen 'evenement' (die sowieso tot 1 september verboden zijn) volgens artikel 3 van de Wet Openbare manifestaties, maar valt onder het belijden van godsdienst. En dus kunnen we voluit de lofzang gaande houden, óók in onze kerkdiensten! Tot eer van God en tot bemoediging en vreugde van onszelf.
Ds. Alfons van Vliet is predikant van de protestantse gemeente (PKN) in Leeuwarden en Broeksterwâld.
Praatmee