Wanneer komt racisme écht op de kaart in Nederland?
Momenteel spreekt de Kerk in de Verenigde Staten zich massaal uit over onrecht. De trigger was het overlijden van de zwarte Amerikaan met de naam George Floyd.
George was gearresteerd en liet zijn leven met een knie van een politieagent op z’n nek. Terwijl hij vroeg om adem te mogen halen. Terwijl hij aangaf dat hij pijn had. En hij zelfs aangegeven had mee te willen werken. Het mocht niet baten. George is het zoveelste zichtbare slachtoffer van racisme in de Verenigde Staten in korte tijd en als reactie op zijn moord breken er allerlei ongeregeldheden uit. De hele wereld kan het zien, want alles wordt op video vastgelegd en de wereld ingestuurd.
Waarom komt hier het gesprek zo traag op gang? De afgelopen week bijvoorbeeld. Het hele gebeuren speelde al bijna een week, en de Kerk in Nederland was stil. Ze zweeg. Neem bijvoorbeeld ‘ons’ grote christelijke festival Opwekking. Toegegeven: Er waren prachtige seminars, mooie spreekbeurten en waardevolle workshops over tal van belangrijke zaken. Maar… er was één groot missend item: Racisme en ongelijkheid op grond van afkomst. De spreekwoordelijke ‘show’ was al gepland, en moest vooral doorgaan.
En dat terwijl we met zowel de evangelische als de pinksterbeweging (met in haar kielzog ‘ons’ feest van Opwekking) toch een klein beetje schatplichtig zijn aan het land met het grootste aantal evangelicals ter wereld. Met name de pinksterbeweging is ontstaan te midden van een door ongelijkheid verdeeld land, in een kerkje ergens achteraf. Bij een donkere voorganger die zijn vorming op de gang moest ontvangen – omdat hij donker was. Juist dáár gaf onze God ‘een nieuw Pinksteren’ – alsof Hij daarmee zei dat het scheiden van rassen, kleuren en talen geen optie is voor de Kerk van Jezus Christus. En… het staat niet op de kaart, terwijl het letterlijk ‘in de fik’ staat…
Lieve mensen, wanneer komen we tot de ontdekking dat God ons een kans geeft om de vernieuwing te zijn waar de wereld op hoopt? Dan kunnen we -juist nu- niet zwijgen. Dan moeten we spreken over de boodschap van Pinksteren als het feest van de geboorte van de Kerk. Een inclusief volk. Het Lichaam van Christus, opgebouwd uit alle rassen, kleuren en talen rondom één en dezelfde Messias: Jezus Christus onze Heer. En, zoals Paulus zo treffend zegt: Als één lid lijdt, …. dan lijden we allemaal (1 Kor. 12:25). Hoe kan het dan zijn dat we de netjes ‘geplande show’ in onze levens voorrang geven op een moment als dit? Ik denk dat het de hoogste tijd voor een stevige blik in de spiegel is en dat we het onderwerp racisme werkelijk op de kaart moeten gaan zetten. Want het heeft geen pas in het nieuwe verbond dat God met Pinksteren brengt.
Rocco Rausch is voorganger van de Evangelische Baptisten Gemeente Tilburg. Lees hier zijn bekeringsverhaal: "God trok mij met een rood stoplicht".
Praatmee