Heel, heel weinig, lees ik dat er oog is voor het plan van de Eeuwige voor deze wereld, door Zijn volk Israël heen. Sterker, ik lees steeds meer dat vervangingstheologie nog kaarsrecht overeind staat in heel veel kerken. De Bijbel wordt gelezen met een kerkelijke bril, niet vanuit Gods verbond met Israël vanuit Exodus 19 en verder. We trekken Jezus al heel snel naar ons toe, zonder erbij stil te staan dat Hij zelf zegt: ‘Ik ben slechts gezonden tot de verloren schapen van het Israëls.’ En als Hij ten hemel vaart, zegt Hij tegen Zijn volgelingen: ‘Gaat dan henen, maakt alle volkeren tot Mijn discipelen doopt hen… en leert hen onderhouden al wat Ik u bevolen heb’. Dat is gezegd tegen Joodse mensen, want zij kenden de Tenach, zij snapten het!

Als Paulus, een ultra-orthodoxe Jood, tot geloof in Jezus komt, gaat hij naar de heidenen, maar niet zonder eerst de synagoge te bezoeken, want daar zaten de mensen van de Tenach! De Kerk heeft al snel die taak overgenomen en er allerlei zaken bij gemaakt en afgehaald. Ik weet dat er een verschil is tussen Israël en de volkeren, en heidenen hoeven niet per se Jood te worden (als dat al kan), maar wel dat we dat eeuwige plan (gaan) zien dat de volkeren (kerken) Israël nodig hebben.
De Joden zijn door de eeuwen heen de mensen van het Woord gebleven. Zij hebben vaak een ‘andere’ kijk op het Woord. Met alle gevolgen van dien. De Kerk zit vaak gevangen in de eigen dogmatiek en daarom hebben we strijd onderling over punten en komma’s.

Natuurlijk, ook in de Joodse wereld is het niet altijd ‘koek en ei’, maar het Woord staat wel altijd centraal. Westerse christenen kijken altijd vreemd aan tegen de Talmoed, Misjna en noem maar op, maar weinig christenen hebben daar ooit eens in gekeken. Er wordt vaak gekeken naar de uiterlijke zaken als gebedskwasten, mezoesa’s, gebedskleden en noem maar op, maar weinigen zien dat het ook met aanschouwelijk onderwijs te maken heeft. Het wijst ergens op, het is het specifieke van het Joodse volk, ze maken er iets mee duidelijk. Waarom lezen ze de Torah met een jat (aanwijsstokje, red.)? Om zorgvuldig te lezen, iedere letter op zich.

In onze tijd komt de ene Bijbeluitgave na de andere uit, en soms vraag ik mij af: ‘lezen we Gods Woord nog wel?’ Als ik bij sommige vertalingen de grondtekst erbij lees, dan hebben we vaak de plank volledig misgeslagen. We willen het leesbaar maken, maar lezen we dan de bedoeling van de Eeuwige en waar zadelen we de mensen mee op?

Wat snappen van de feesten die in de Torah staan? Het zijn oogstfeesten. Sommige hebben hun aardse vervulling gekregen in Jezus en sommige krijgen nog vervulling in Hem. Snappen we de diepgang van feesttijden nog wel, want JHWH zegt: ‘Het Zijn Mijn feesttijden.’ Ze zijn in eerste instantie niet eens voor Israël bedoeld, maar voor Hem! Israël mag het uitleven!

Pesach en het avondmaal, zien we de connectie nog wel? Het gaat om het Lam! Daar begint alles mee. We trekken uit Egypte en we zijn onderweg naar het Beloofde land.
Als we het boek Openbaring lezen wordt er steeds gesproken over Hij die op de troon gezeten is en Het Lam. Er staat zelfs geschreven: ‘Het Lam dat geslacht is, sedert (eigenlijk VOOR) de grondlegging van de wereld’. (13:8). Het zat al in Gods plan opgesloten! Denk daar maar eens over na. Veel kerken en christenen zien die connectie niet tussen Pesach en avondmaal.

En zo is het met al die andere feesttijden van de HERE. We hebben er vaak eigen interpretaties aan gegeven of de nadruk op de inhoud veranderd. Maar gelukkig komt er steeds meer aandacht voor. Maar, zo kan ik wel door blijven schrijven. Beseffen we dat we in de herfst van de wereldgeschiedenis leven? Je hoort daar veel over. De zinvraag komt terug, ook in de kerken, en dat is het moment om weer eens een pas op de plaats te maken. Waar staan we nu en wat is onze connectie met dat verbondsvolk? Er komen nog drie feesten: Feest van de Bazuinen (de Koning wordt aangekondigd), Grote Verzoendag (o.a. de dag dat Dé Hogepriester uit het Heilige der Heilige gaat komen met Zijn verzoening) en Loofhuttenfeest, het feest van de laatste oogst! Vruchten worden ingezameld! Wat een geweldige verwachting. Dat betekent in eerste instantie niet dat wij (heidenen) de liturgieën gaan oppakken van de Joodse traditie, maar dat we de ‘inhoud’ gaan begrijpen. Daar hebben we Israël voor nodig om terug te keren naar het Woord en het gaan verstaan en gaan lezen met een jat, letter voor letter. We hoeven geen Jood te worden, maar verstaan is wel belangrijk.

In het boek Openbaring (7:1-8) wordt er gesproken over 144.000 verzegelden. Mensen uit 12 stammen. Zij zijn/worden de getuigen op deze wereld. Momenteel leven we in de dagen dat er steeds meer mensen uit de (ultra) orthodoxe wereld tot geloof in Messias Jezus komen. Het zijn ‘Paulussen’ die het ‘Licht’ gaan zien. Zij zijn het die van jongs af aan de Torah/Tenach en de geschriften hebben bestudeerd en het misschien wel uit het hoofd kennen. Zij zijn het die de aarde over zullen gaan om dat ‘levende’ Woord te verkondigen onder de volkeren. Zij zijn het die onze steun nodig hebben, in gebed en andere support.
Zij zijn het die een plaats dienen te krijgen in onze gemeenten en kerken.
Daarnaast is het van belang om uit de dogmatiek (orthodox of evangelisch) te stappen en in te zien dat Gods plan voor de wereld door Israël heen gaat.

Israël, daar moeten we wat mee!

Durf is daarvoor nodig en die durf zit nu meestal nog in individuen in die kerken en gemeenten, maar laat het groeien!

Jaap Bönker is schrijver en spreker en actief namens Comité Gemeentehulp Israël (CGI) en de Bijbelse Cultuur Stichting.