"Paulus laat zien dat je als volgeling van Jezus je eigen karakter mag houden"
Hij had geen reisschema of planning, geen navigatie, geen financiële buffer, maar toch ging hij op wereldreis. De apostel Paulus had genoeg aan zijn Gids. Cock Grandia verdiepte zich in zijn reisverslag: vol spanning, ontdekking en bemoediging. Naar aanleiding van het boek ‘Op reis met pionier Paulus’ beantwoordt de schrijver een aantal vragen over Paulus en zijn bijzondere zendingsreizen.
Waarom boeit Paulus je al vele jaren en kun je meer vertellen over de reis die je met hem bent aangegaan?
“Als coach houd ik mij dagelijks bezig met karakters en onderliggende drijfveren. Het kan verhelderend werken als je daarbij, ter illustratie, per karakter een (bijbels) identiteitsfiguur kunt benoemen. Paulus is er daar zeker één van! In hem zie ik iemand met een sterk voortvarend, veeleisend en vastberaden karakter. Ik vind het mooi dat je bij Paulus overduidelijk ziet dat je als volgeling van Jezus, je eigen karakter mag houden. Paulus was én bleef temperamentvol. Hij was vóór en na dat hij Jezus op de weg naar Damascus ontmoette, een man met durf en lef! Misschien is het dat wel wat mij al zo’n lange tijd boeit in deze man! Dat hij, ondanks zijn voortvarendheid en zijn ‘zelfdoen-karakter’, zichzelf volkomen wist weg te cijferen. En dat zou zomaar wél met het volgen van Jezus te maken kunnen hebben… Hij gaf écht om de ander, zelfs als het zijn leven zou kosten. Zo kon hij zijn, omdat zijn leven voor hem Christus was en zijn sterven winst!
Ik heb bij dit dagboek gekozen voor een chronologisch reisverslag in plaats van meditaties. Dat was best een hele uitdaging! Regelmatig was ik Paulus gewoon ‘kwijt’. Waar was hij en waar ging hij naar toe? Maar door ‘Schrift met Schrift te vergelijken’, mij breed in te lezen, te overdenken en regelmatig af te stemmen met mijn positief kritische meelezer, ds. Pleus de Jager, is het een logisch geheel geworden.
Als je het levensverhaal van Paulus tot je laat doordringen… dan ga je als ‘vanzelf’ mediteren en zijn verhaal actualiseren naar onze tijd.
Ook erg boeiend vond ik, dat ik met deze opzet ook elementen van de niet-bijbelse geschiedenis in zijn levensverhaal kon verweven. Dat geeft soms een verrassende inkijk in bepaalde gebeurtenissen. Dan denk ik bijvoorbeeld aan dat moment dat Paulus en Barnabas in Lystre als goden vereerd werden en de bevolking in opperste extase raakte. Als je de achtergrond daarvan kent, begrijp je de reacties van de bevolking veel beter en word je kritiek ten aan zien van hun optreden duidelijk milder!”
Je hebt niet gekozen voor meditaties, maar voor een reisverslag over het leven van Paulus. Wat valt je op aan de reizen van Paulus en hoe hij zich tijdens zijn reizen opstelt?
“Als je Paulus zo op de voet volgt, is het mij opgevallen, dat hij zo openhartig over zijn eigen gemoedsstand schrijft. Niet alleen over zijn blijdschap, maar ook over zijn heimwee, zijn angsten, zijn tegenslagen, zijn bezorgdheid. Dat waren dingen waar ik vóór deze studie snel overheen las. Wat ik ook zo mooi vind, is dat hij zijn prediking steeds afstemde op zijn omgeving, de heersende cultuur en zijn specifieke luisteraars. Ook zijn beeldspraak ben ik dieper gaan ervaren, zoals in zijn brief aan Efeze over de boosheden in de lucht! Als je iets van de goddeloosheid en het occulte Efeze geproefd hebt, dan begrijp je des te meer waarom hij juist aan deze gemeente daar zo over schrijft. Al die momenten van het ‘onderweg’ zijn met Paulus, zijn voor mij illustraties geworden bij zijn boodschap in zijn brieven.”
Dat was Paulus ten voeten uit."
In hoeverre kunnen we ons in Paulus verplaatsen? Onze reizen vinden steeds meer plaats via de digitale snelweg. En als we op reis naar een fysieke plaats gaan, doen we dat via een (luxe) vliegtuig…
“Tijdens het schrijven had ik er geen moeite mee om met Paulus op te trekken. Zijn manier van reizen versterkte bij mij de overtuiging dat ons reizen vaak veel te gehaast is. Wat zou hij veel aan contacten en tijd voor overdenking gemist hebben als hij zijn reizen van plaats tot plaats per vliegtuig had afgelegd. Als je stap voor stap met Paulus meereist, overdenkt en mediteert (in mijn boek 185 dagen lang), dan kan het zomaar gebeuren dat je er zelf (nog meer) zin in krijgt om echt de tijd te nemen om naar Gods stem te luisteren en met Hem in gesprek te zijn!”
Wat is één van de grootste lessen die je, verdiepend in Paulus’ reizen, hebt geleerd?
“Het is moeilijk om op één aspect in te zoomen. Misschien is het meer de rode draad dat in al ons doen en laten Gods hand zit en dat Hij via de meest wonderlijke wegen werkt op Zíjn Einddoel aan. Alleen die wetenschap kan je op de been houden, juist als het je tegen zit en je er niets meer van begrijpt… Hoe was het anders mogelijk dat Paulus in de gevangenis, na een marteling, geboeid en wel in zijn gevangeniscel een loflied zong? Dat hij voor koningen en overheden vrijmoedig durfde te getuigen? Dat hij gehoorzaam aan het bevel van Zijn Zender naar Jeruzalem ging, terwijl hij wist dat hij gevangen genomen zou worden?
Vertrouwen én je eigen wil inleveren voor wat God van je vraagt.
Dat was Paulus ten voeten uit.
En dat voor een man met zo’n eigenzinnig karakter…”
Praatmee