Het thema is ‘strijd om het kind’. Welke strijd?
“Het staat vooral in het kader van een strijd tussen christelijk perspectief en cultureel perspectief. Onder dat laatste kun je ook de postmoderne cultuur verstaan. Dat sluit in sommige opzichten aan bij christelijk perspectief maar in sommige opzichten ook helemaal niet. Als het gaat om de waarde van het individu, menselijke affecties en verlangens sluit het denk ik wel aan bij een Bijbelse benadering. Maar als het gaat om de volstrekte autonomie van het kind, van een mens, is dat niet het geval. Alle bovenpersoonlijk gezag en moraal verdwijnt eigenlijk.”

Wat hoort de kern van de identiteit van christelijke scholen te zijn volgens u?
“Ik zou zeggen: een christelijk perspectief vanuit Christus.”

En in de praktijk?
“Dit ís de praktijk. Het gaat er denk ik om dat zo’n perspectief vanuit de levende Christus alles doortrekt. Dat hoeft niet altijd expliciet te zijn. Het is misschien zelfs wel meer impliciet. Het gaat erom dat je als docent vanuit dat perspectief leeft. Dan komt het er altijd wel uit.”

Als ik met niet-christenen praat krijg ik toch het idee dat ze christelijke scholen vooral herkennen aan de hand van uiterlijke kenmerken…
“Ik snap dat dat het eerste in het oog valt. Daarnaast beleven onze jongeren zelf het ook wel eens zo. Ik zou willen zeggen dat wij op geen enkele manier aanleiding moeten geven om daar het wezen van onze identiteit in te zoeken. Ik houd van de traditie, maar we moeten het wel blijven zien als een traditie.”

In een interview met het Reformatorisch Dagblad sprak u over het losmaken van de gewone lessen op school met de dagopening. Dat kan volgens u ook anders. Hoe dan? Bij bijvoorbeeld rekenen?
“Ik denk dat we ons af moeten vragen of we alle vakken vanuit een christelijk perspectief geven. Dat is de grondhouding. Je hoeft niet bij elke rekensom een vrome opmerking te maken. Als het je basishouding is, zijn er momenten waarop dit naar buiten komt. Rekenen is bijvoorbeeld een vak dat iets laat zien van de orde die God in de schepping heeft gelegd.”

Vindt u dat je docent kunt zijn zonder een levende relatie met Christus te hebben?
“Nee. Maar je kunt ook geen dominee zijn zonder levende relatie met Christus. En ik zal zeker niet zeggen dat dat niet gebeurt. Je kunt ook geen vader of moeder zijn zonder levende relatie met Christus en ik zal ook niet zeggen dat dat niet gebeurt. Er is maar één mogelijkheid om een christen te zijn en dat is door een waar christen te zijn.”

Wat is de kern van uw boodschap over dit thema?
“Het onderwijs vanuit het perspectief van de levende Christus Dat is iets dat alle vakken doortrekt maar ook iets dat toekomst heeft en wat een veel rijkere benadering is dan allerlei wereldse perspectieven. Wij geloven dat er een nieuwe hemel en een nieuwe aarde komt. We geloven zelfs dat die er al is in Christus. Daarom is de hoop van de christenen ook een gegronde hoop. Elk vak dat je geeft, elke opvoeding en vorming die je doet staan in dat grotere perspectief. Het heeft eeuwigheidswaarde, eeuwigheidsgewicht.”

De Tweedaagse van Driestar educatief en VGS kon gezien de coronamaatregelen niet doorgaan op 2 en 3 april, maar zal later alsnog plaatsvinden.