Nou, dat heeft het volk Israël tijdens de woestijnreis heel vaak gedaan.

Ken je de geschiedenis?
Ze waren nog maar drie dagen onderweg in de woestijn en toen begon het ‘feest’ al. Het drinkwater was op, het geklaag was niet van de lucht. Hoe kun je zo reageren, als God al zoveel voor je heeft gedaan? Hij had het volk bevrijd uit Egypte, een pad gemaakt door de zee. Hij zorgde voor een wolkkolom die met het volk meetrok. Je zou denken: Wat wil je nog meer?

Toch begonnen de mensen bij de eerste de beste tegenslag al te mopperen. Waar was hun vertrouwen? Hadden ze dan niets geleerd van alles wat er de afgelopen tijd was gebeurd?

Oordeel niet te snel.
Je moet maar eens met duizenden mensen zonder drinkwater komen te zitten in een snikhete en gortdroge woestijn. Mensen vallen flauw, kunnen in de verzengende hitte niet verder. En als je dan eindelijk een waterbron hebt gevonden, blijkt dat het water ondrinkbaar is. Ja, ze zijn door God geholpen. Dankzij een wonder dat Mozes mocht verrichten in Zijn Naam.
Na een betrekkelijk korte periode is er weer een tekort aan water. Opnieuw beginnen de mensen te mopperen. Er ontstaat zelfs grote onenigheid. Had dit niet voorkomen kunnen worden? Waarom moest er eerst weer een wonder gebeuren? Deze keer moest Mozes met zijn staf op een rots slaan. Waarom moest het allemaal zo ingewikkeld?

Ik heb ook vragen aan God, hoor.
Maar verder houd ik mijn mond.
Want Gods houding was zeer verbazingwekkend.

Er is in de woestijn veel gemopperd. Er zijn heel veel boze woorden gesproken. Door de mensen, maar niet door God! Terwijl God daar alle reden toe had.
God gaf wat ze vroegen. De manier waarop was alleen wel wat ingewikkeld.

Later tijdens die woestijnreis lijkt God wel strenger te worden, met name na de verbondssluiting bij de Sinaï. Er zijn toen ook ergere dingen gebeurd. God zegent als het goed gaat, God straft als het verkeerd gaat.

Daarom zijn die eerste drie maanden redelijk bijzonder. Veel gemopper van mensen. Weinig verwijten van God.
Die eerste maanden van de woestijnreis hebben veel weg van een training, van een stageperiode. Ondanks al dat gemurmureer in die beginfase nam God Zijn volk bij wijze van spreken bij de hand. Dat veranderde nadat het verbond gesloten was.

Die eerste maanden…
Je moet oefenen om God in alles te kunnen vertrouwen.
God is geen automaat voor zegeningen.
God is God. Hij roept ons op om Hem op Zijn woord te vertrouwen.
Ook al gaat Hij andere wegen dan wij hadden gehoopt.

Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.