De uitdrukking komt uit het verhaal van koning Hizkia dat je kunt vinden in Jesaja 38. De profeet Jesaja wordt door God naar de koning gestuurd om hem te vertellen dat hij niet genezen zal en zich moet voorbereiden op zijn sterven.

Je huis bereiden staat dus voor de taak de dingen op aarde te brengen om dit leven te kunnen verlaten.

Je huis bereiden kan van alles zijn.
Voor mij is het nu ook je kinderen laten weten wat je antwoord is op nieuwe vragen die zich in deze tijd voordoen.

Wilt u gereanimeerd worden?
Ik zal het moment dat mij die vraag gesteld werd, nooit vergeten. Het was toen ik in 2018 met spoed was opgenomen in verband met een herseninfarct. Ik verstond alles wel, maar kon nauwelijks praten.

Ik moet op een of andere manier 'ja' gezegd hebben. Want ik weet ook nog dat mijn dochter reageerde dat ze ooit daar met mij nog wel eens over wilde praten. Ooit... Kennelijk had zij wel het gevoel dat ik er toen wel weer bovenop zou komen.

En dat is ook zo.
God zij dank.

Een vraag van nu is: wil ik wel aan de beademing?
Ees en ik hebben er samen over gesproken. Zeker omdat ik, nu ook nog de kanker uitgezaaid is, inmiddels een erg kwetsbaar mens ben geworden.

Vanmorgen hadden wij een gesprek met onze buurvrouw. Haar man heeft ook kanker. Moet je, als je niet meer thuis verzorgd kan worden, naar een verpleeghuis willen gaan? De angst is dat je dan daar geïsoleerd raakt en in eenzaamheid sterft.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik daar wel regelmatig over nadenk. Die beademing lijkt me heel erg. En dat alleen zijn. Je zult het je misschien niet meer bewust zijn, maar toch! Ik zag deze week een verpleegster die niet steeds haar pak aan en uit wilde trekken en daarom met een verrekijker de apparatuur in de gaten hield... Goed bedoeld, maar ik werd er niet vrolijk van.

Ik lig liever thuis, met de kinderen en kleinkinderen aan mijn bed.

Moet ik koste wat het kost willen blijven leven?

Artsen proberen als het kan het gesprek met de patiënten aan te gaan. Ik raad je aan er al eerder met elkaar over te beginnen. Met je vrouw en als het kan met je kinderen.
Vroeger zeiden ze al dat je sterven moet leren voordat je sterven moet.

Denk niet dat we hele dagen thuis met onze tranen in de ogen rondlopen. We genieten ook van het leven in coronatijd. Vorige week kwam twee kleinkinderen met voor elk van ons een oranje brownie aan. Eigenlijk mochten ze niet naar binnen. Maar (op veilige afstand van elkaar) de brownie opeten was heel gezellig.

We genieten van de bloemen. We proberen ze zo lang mogelijk goed te houden door ze zichtbaar op het balkon buiten te zetten. We zingen samen hardop na de middagmaaltijd. We hebben zo’n scheurkalender gekregen. Met achterop een liedje. Maar ondanks dat we met Johan de Heer zijn opgevoed, kennen we veel van die oude versjes niet meer. Vaak maar een paar regels...

En elke dag zoek ik naar een troostvol woord voor u en jou en uiteraard ook voor onszelf.

Je huis bereiden.
Weet:

De HEER is onze herder.
Hij weet de weg en gaat mee.
Daarom ontbreekt ons niets.

Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.