‘Ga jij eens even aan de kant, kleintje!’ Ruw wordt ik aan de kant geduwd in ons appartement. Mijn moeder komt binnen met haar nieuwe vriend; een rare kerel waar ik een heel ongemakkelijk gevoel van krijg. Mijn moeder wenkt dat ik naar de woonkamer moet gaan, zelf verdwijnt ze met de man in haar slaapkamer. Het is al laat maar ik ben nog wakker samen met mijn zusje. Ik ben al zes en kan best even op haar passen. Ineens is er herrie bij de voordeur en stroomt het huis vol met mannen. Mijn zusjesen ik worden opgesloten in een andere kamer en ik hoor hoe de nieuwe vriend van mijn moeder in elkaar geslagen wordt. Er is gegil, gevloek en het geluid van brekende meubels. Mijn zusje en ik kruipen tegen elkaar aan in een hoekje van het bed; we zijn doodsbang. Later help ik mijn moeder met opruimen en schoonmaken.

‘Nicky, ga even mee naar mijn werk!’ Mijn moeder vindt het niet fijn om alleen te zijn en neemt me regelmatig mee naar haar kamer in de Rosse buurt. Ze laat me zien waar ze werkt en hoe de business eruit ziet. Ik ben vijftien en ben eigenlijk ook wel nieuwsgierig. De andere prostituees moederen over me en laten me zien hoe ze hun nagels lakken en hun haren doen. Mijn moeder heeft veel klanten en verschillende vrienden. De ene man na de andere komt bij ons thuis. Ik weet niet beter; blijkbaar hoort het zo als je eenmaal volwassen bent.

‘Ik wil ook gaan werken’ zeg ik tegen mijn moeder als ik twintig ben. Ik heb verschillende baantjes gehad maar heb nu geen werk meer. Na een periode van internaten woon ik nu weer bij mijn moeder. Ik wil niet meer terug naar school, ik wil geld verdienen en mijn moeder helpen waar ik maar kan! Ze heeft het moeilijk en de rekeningen blijven maar binnen komen. Ze steunt steeds meer op mij. Eigenlijk voel ik me niet haar dochter maar meer haar beste vriendin. Ze aarzelt even als ik zeg ook als prostituee te willen gaan werken maar ze neemt me dan toch mee naar de Rosse buurt. Nederlandse meisjes zijn daar zeker welkom. Het voelt eigenlijk heel vertrouwd omdat ik er al zo vaak ben geweest. Toch zal het dit keer heel anders zijn omdat ik zelf aan het werk ga. Ik ben erg nerveus en durf de rode gordijnen niet open te doen. Mijn moeder geeft me advies; ‘Denk gewoon aan het geld, zet je gevoelens uit en zie alle klanten als wandelende briefjes van 50 euro.’

Ze heeft gelijk; hoewel het begin moeilijk is en ik me vies voel, went het werk snel. Ik leer de knop om zetten en leer hoe ik mannen naar binnen krijg en zo snel mogelijk weer naar buiten. Mijn wereld wordt steeds kleiner; ik zie alleen nog maar mijn moeder en een paar andere prostituees. De ene dag in de week dat ik thuis ben lig ik in bed met de gordijnen dicht. Vriendinnen heb ik niet meer. Dit is blijkbaar het enige waar ik goed in ben en wat ik kan. Na een tijd verhuis ik naar de Rosse buurt in Amsterdam, ik heb gehoord dat daar meer geld te verdienen is en ik huur daar een raam. Maar het loopt niet echt goed, ik wil niet meer en ik kan niet meer. Ik voel me boos, gestrest en heel erg alleen. Maar wat moet ik?