Welke maatregelen werden er in eerste instantie bij Salem genomen?
Aanvankelijk hoopten we dat het coronavirus zich niet buiten China zou verspreiden en dat het misschien allemaal mee zou vallen. Toen de eerste gevallen in Nederland zich voordeden hebben we met elkaar nagedacht over wat we moesten doen. Geen handen meer geven, veel vaker de handen wassen en afstand houden. Inmiddels zijn de maatregelen alweer een tijd veel meer aangescherpt en zijn we nog veel voorzichtiger geworden.

Verpleeghuizen en verzorgingshuizen zijn nu dicht voor bezoek. Welke impact heeft dit op de bewoners?
Het sluiten van de verpleeghuizen was een moeilijk en verdrietig besluit. Hoewel bewoners dagelijks contact hebben met de zorg, missen zij hun familie vaak erg. Juist een tijd van onzekerheid en zorgen is menselijk contact voor iedereen, maar vooral voor kwetsbare mensen belangrijk. Hoewel er gelukkig mogelijkheden zijn voor telefonisch contact of contact via internet, is het missen van fysieke aanwezigheid voor onze bewoners en hun familie erg moeilijk. Gelukkig zien we veel mooie initiatieven, zoals het sturen van kaarten, het brengen van spullen en het geven van bloemen aan bewoners.

Welke impact hebben alle maatregelen op uw eigen werk?
Op dit moment werken we op een hele andere manier dan normaal. We proberen het contact met patiënten te beperken tot wat echt noodzakelijk is. Via de telefoon of per mail kunnen gelukkig ook een aantal dingen geregeld worden. Zelf vind ik het jammer dat daarmee de kern van ons vak, het aanwezig zijn voor patiënten en gesprekken met hen, een stuk minder is dan normaal.

Daarnaast vinden bijvoorbeeld overleggen met collega-artsen en andere behandelaren alleen plaats indien nodig. Wel proberen we elkaar bijvoorbeeld telefonisch of per mail te steunen, omdat we juist elkaar nodig hebben in deze tijd. Het is bijzonder en mooi om te zien dat we binnen de zorgsector ons uiterste best doen om het met en voor elkaar te doen.

Maakt u zich zorgen over uw eigen gezondheid?
Op dit moment maak ik me geen zorgen over mijn eigen gezondheid. We proberen de regels die er zijn zoveel mogelijk te volgen en zorgvuldig te werken. Wel overweldigt alles wat er gebeurt en alle informatie me regelmatig. Wat staat ons nog te wachten? Daarnaast maak ik me zorgen over de kwetsbare bewoners en het zorgpersoneel. Als een bewoner corona krijgt, kan dat leiden tot een ernstig ziektebeeld en overlijden. Naast dat dat veel verdriet voor familie meebrengt, is dat ook zwaar voor het verzorgend personeel. Het verzorgen van een bewoner in beschermde kleiding is noodzakelijk, maar kan ook afstandelijk voelen. De werkdruk voor het verzorgende personeel is hoog. Het is belangrijk om in deze tijd aandacht voor elkaar en voor elkaars emoties te hebben.

Wat zegt corona over ‘leven in afhankelijkheid van God’?
Het treft mij dat een klein virus zoveel impact kan hebben op onze maatschappij en de wereld. Dat laat iets zien van hoe klein wij zijn en hoe weinig invloed wij hebben op de dingen om ons heen, maar dat God regeert. Zelf wil ik graag altijd alles goed geregeld hebben, zowel voor mijn patiënten als in mijn persoonlijk leven. Juist in de afgelopen weken heb ik gezien dat ik mijn leven en het leven van anderen niet in mijn hand heb. We zijn afhankelijk van Gods hulp en nabijheid en het besef van die afhankelijkheid brengt mij op de knieën.

Elke dag leg ik aan het begin van mijn werkdag mijn patiënten in Zijn handen en vraag ik om wijsheid over wat we moeten doen, om bescherming tegen het virus en om genezing voor de mensen die wel ziek worden. Het luisteren van muziek geeft mij rust. Afgelopen week luisterde ik een lied met de titel ‘God van Leven’. De woorden raakten aan de kern van ons leven hier op aarde. ‘Wat is mijn diepste hoop en troost, dat U mij redt, zelfs van de dood. Of ik nu leef of sterf, ik ben Uw eigendom, door U gekend.’

Heeft u nog een bemoediging voor anderen?
Een Chinese zuster uit mijn kerkelijk gemeente vertelde enkele weken geleden dat in China christenen juist in de tijd van corona zoveel mochten getuigen van hun geloof. He is mijn gebed en mijn hoop voor Nederland dat we dat als gelovigen mogen doen, tijdens ons werk in de zorg, maar ook in onze thuissituatie. We mogen laten zien en horen aan ons land dat we een getuigenis van hoop hebben: er is houvast voor een wereld die op zijn kop staat. Boven de angst van corona uit mogen we vertellen dat de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, onze harten en gedachten in Christus zal bewaren (Filippenzen 4:7). Een vrede, die we niet vanuit onszelf hebben, maar die ons gegeven wordt door God. Die vrede wens ik iedereen in ons land van harte toe.