Als het Lichaam van Christus niet meer lijfelijk bij elkaar kan komen
Tot 1 juni alle samenkomsten verboden. Dat is niet mals. Het gaat dus nog veel langer duren dan we dachten. Dat is in heel veel opzichten erg zuur, maar vooral moeilijk te verteren als het gaat om het gemeentezijn.
Hoe kun je echt gemeente zijn op afstand? Ja, ik weet wel, er zijn allerlei alternatieve mogelijkheden. Beeldbellen via Skype of Zoom of weet ik het wat; sociale media als Facebook en Whatsapp. Daar maak ik ook gretig gebruik van. En we zullen daar een modus in moeten vinden, en ik geloof ook gaan vinden. Deze tijd biedt kansen voor de kerk, om zichzelf opnieuw uit te vinden.
En toch, toch overvalt met name dat gemis mij. Het gemis van het lijfelijk samenkomen met het lichaam van Christus. Het gemis om elkaar in de ogen en daarmee in de ziel te kunnen kijken. Om elkaar een klop op de schouder of een omhelzing te kunnen geven.
En in één keer kan ik meevoelen met Paulus! Hij die zo vaak gescheiden leefde van de gemeenten waaraan hij schreef, hij kende dat gemis en dat verlangen ook. Zo schrijft hij in Filippenzen 1:7-8:
Het is immers voor mij terecht dat ik dit van u allen denk, omdat ik u allen in mijn hart heb als deelgenoten van mijn genade, zowel in mijn gevangenschap als in de verdediging en bevestiging van het Evangelie. Want God is mijn Getuige hoe vurig ik naar u allen verlang, met de innige gevoelens van Jezus Christus. (HSV)
Een vurig verlangen! Ja, ‘ik heb u in mijn hart’! Dat is het precies. Als je een christen bent, dan heb je liefde voor je broeders en zusters, en dat doet je vurig verlangen naar de ander. Uitzonderingen natuurlijk daar gelaten, maar daar heb ik het even niet over.
Herken je dat verlangen? Juist in deze corona-tijden?
Verlangen bestaat omdat er gemis is. Als je iets of iemand mist, dan pas kun je ernaar gaan verlangen. Je herkent dat wel: als je een geliefde een tijd lang niet hebt gezien, dan groeit het verlangen. En als je dan hem of haar ontmoet, dan wordt dat verlangen vervuld. Dan is het goed. Zo heb ik dat als ik een paar dagen of langer mijn vrouw en kinderen niet heb gezien. Ik kan best een tijdje zonder hen – denk ik stoer – maar als ik ze dan weer zie, dan is het zo goed, en zo fijn. Dan wordt het verlangen beantwoord; dan komt het tot rust.
Maar in een tijd van gemis gaat het verlangen groeien. Daar wordt het sterker van. Dat is geen ramp, nee, dat is een goed iets. Een groeiend verlangen naar goede dingen is een goede zaak. Dan ga je ook beseffen wat je mist in de ander. Daarin ga je de ander meer waarderen.
Weet je wat ik zo diep vind in deze twee verzen? Dat is het geheim van dat verlangen van Paulus. En dat horen we in de laatste woorden van vers 7: Want God is mijn Getuige hoe vurig ik naar u allen verlang, met de innige gevoelens van Jezus Christus.
De innige gevoelens van Jezus. Het is nagenoeg hetzelfde woord dat gebruikt wordt om te zeggen dat Jezus innerlijk met ontferming bewogen is. Dat is de genegenheid van Jezus, de diepe liefde van Jezus. Dát is waarmee Paulus verlangt naar zijn broeders en zusters! Het is alsof Jezus zelf door Paulus heen verlangt. Zijn hart klopt in het hart van Paulus, en dat maakt het verlangen wakker, houdt het gaande en wakkert het aan. Wow!
Maar dat geldt dan ook voor ons. Zo klopt Jezus’ hart in ons hart. Zo mogen we naar elkaar verlangen met een heilig vurig verlangen, het verlangen van Jezus. Is dat geen geweldig iets om te beseffen? En dan zie je gelijk ook dat, ook al kunnen broeders en zusters op afstand zijn, Hij nooit op afstand is. Want Christus woont in ons! Hij woont in u en jou! Daar op die eenzame kamer, daar in dat stille huis. En die genegenheid die van Hem uitgaat naar jouw broeders en zusters, die gaat ook naar jou persoonlijk uit!
Nee, voor christenen is het niet zo zoals dat spreekwoord het zegt: Uit het oog is uit het hart. ‘Ik heb u allen in mijn hart’ zegt Paulus! Uit het oog is niet uit het hart, broeders en zusters. We zijn met elkaar verbonden door een onzichtbare band. Een band die over duizenden kilometers reikt. Die over social distancing, samenscholingsverboden en andere maatregelen reikt, en verbindt. Dat is de bloedband van het kruis van Jezus. Dat zorgt ervoor dat we samen Zijn lichaam zijn, ook als je lijfelijk niet bij elkaar bent!
Theoloog Gerrit van Valen geeft regelmatig Bijbelcursussen en Bijbelstudies. Klik hier om zijn website te bezoeken.
Praatmee