De scholen moesten vanaf maandag dicht. Was u voorbereid?
"We waren niet voorbereid. Vorige week vrijdag heb ik het tijdens de weeksluiting met collega’s nog gerelativeerd. Sommigen zeiden: moeten we alvast lespakketten gaan maken? Maar ik dacht: het zal zo’n vaart niet lopen. De zondag daarna werd bekend dat de scholen dicht gingen. Dus stonden we maandag voor een voldongen feit. Maandagochtend zijn we als team bij elkaar gekomen. Eerst begonnen met de gebruikelijke weekopening. Daarna hebben we al brainstormend een werkwijze bedacht. De leerkrachten gingen daarmee aan het werk. Vanaf dinsdag werkten de meeste collega’s eigenlijk al thuis."

Hoe geeft u de kinderen nu les?
"We hebben ervoor gekozen groep 1-3 vooral op papier te bedienen. Deze kinderen zijn jong en digitaal nog niet zo vaardig. Kun je van hen ook niet verlangen. De kleuterjufs hebben een pakket ontwikkelt met o.a. opdrachten, prentenboeken, kleurplaten, spelletjes. Dat pakketje hebben de jufs rondgebracht bij de kinderen. Ook groep 3 heeft een pakket met bijvoorbeeld rekenwerk en taalopdrachten ontvangen. Via een onderwijs-app Snappet kunnen we de kinderen leren rekenen.

Bij groep 4-8 gaat het volledig digitaal. Dat doen we met o.a. Microsoft Teams. We hebben als voordeel dat onze digitale achterkant op orde is, omdat onze ict’er dat de afgelopen jaren heeft doorontwikkeld. Daar plukken we nu de vruchten van. De leerkrachten hebben voor iedere klas een weekprogramma gemaakt. We willen de ouders niet overspoelen. Sommige ouders hebben ook meerdere kinderen. We hebben ook niet de illusie dat alle onderwijs door kan gaan. Daarom kiezen we voor een nuchtere aanpak. We zijn gestart met de basisvakken laagdrempelig aan te bieden. En eerst moeten de digitale hobbels overwonnen worden. Daarna kijken we of er meer kan."

Hoe reageren de kinderen en hun ouders?
"Positief! Ik kan als leerkracht zo meekijken bij de kinderen. Als ik zie dat een kind een rekensom niet snapt, vraag ik: zal ik het even uitleggen? Dan kunnen we videobellen. Sommige leerkrachten starten de dag bijvoorbeeld met een instructievideo: 'Hallo, jongen en meisjes, vandaag gaan we…' Leuk om dan de reacties van kinderen te zien: 'Fijn meester dat u dit doet.'

Ook de Bijbelvertelling hebben we enkele keren met een video gedaan. Dat vinden ouders ook fijn. Bovendien zie ik dat ouders echt goed meedoen. Voor hen is het ook wennen. Mooi om te zien dat ze een dagritme en dagprogramma samenstellen voor hun kinderen. Ik krijg foto’s van ouders via Whatsapp met voorbeelden hoe goed de kinderen bezig zijn.

Ik ben ontzettend trots op het team en hoe de ouders meewerken. Daar krijg je wel een warm hart van. Ongelofelijk."

Toch een groot verschil met hoe het normaal gaat. Hoe voelt dit voor u?
"Het is heel onwerkelijk. Je komt je bed uit, gaat eten en kruipt achter de computer. Zit je boven in een kamertje te werken. Dat is niet fijn. Het liefst hoor je de drukke school met veel lawaai. Vooral de dynamiek van een normale school: dat je op school aankomt, collega’s groet, dat je kinderen om je heen ziet.

Wat betreft het leidinggeven voel je het in die zin tussen je vingers doorglippen. De voeling met wat er gebeurt, doe je vooral op in de wandelgangen. Daarom heb ik nu een belronde ingevoerd met collega’s: ‘Hoe gaat het?’.

Je merkt nu ook hoe betrekkelijk alles is. In het onderwijs kun je met zoveel zaken bezig zijn. Maar nu ervaar je wat het belangrijkste is: contact met kinderen en de gewone lessen. Dat is de kern. Andere dingen zijn leuk en goed maar die vallen nu allemaal weg.

En in de Bijbelverhalen gaan we bewust in op het coronavirus. Het is de Heere die komt met Zijn oordelen. We moeten nu echt wakker geschud worden. Het is juist in deze tijd des te belangrijker de Heere te zoeken. Benut die tijd, houden we hen voor."