'Door de coronacrisis ervaar ik het als een groot gemis dat ik niet met God ben opgevoed'
We leven in onzekere tijden. Kenmerk van onzekere tijden is dat veel mensen geïnteresseerd raken in God. Ze gaan op zoek naar diepere zingeving. Niet voor niets stroomden de kerk in bijvoorbeeld de Tweede Wereldoorlog vol. Marieke Gouda schrijft in het NRC dat ze het juist tijdens de coronacrisis als een groot gemis ervaart dat ze niet met God is opgevoed.
Gouda, zelf als niet-gelovige werkzaam bij de redactie van NieuwLicht loopt een verhoogd risico wanneer ze het coronavirus krijgt. ‘Met een auto-immuunziekte en een milde vorm van astma loop ik een verhoogd risico. De wetenschap dat de helft van de bevolking het virus zal krijgen en dat de echte grote uitbraak nog moet komen, ontneemt me letterlijk de adem. Welke kant valt het kwartje op voor mij? En als het dan de verkeerde kant op rolt, wat zijn dan mijn kansen?’
Dat maakt haar onzeker en ze schrijft dan ook dat ze voor het eerst, net als haar EO-collega’s, zou willen geloven. ‘Het vertrouwen voelen dat je in bodemloze tijden als deze gedragen wordt. Dat er een God is die voor je zorgt en je beschermt. Het vertrouwen dat wanneer het coronavirus sterk zal zijn dan mijn immuunsysteem, er nog altijd het eeuwige leven is. Door de coronacrisis ervaar ik het als een groot gemis dat ik niet met God ben opgevoed.’
Praatmee