Ik zie steeds meer dat de naam van de kerk er niet toe doet
Onlangs sprak ik in de NGK Ede over het thema 'Verlangen naar God'. Deze week was het een Nederlands Gereformeerde Kerk, vorige week een Vergadering van Gelovigen, binnenkort weer een Gereformeerde PKN-gemeente en een Gereformeerd Vrijgemaakte Kerk. Kortgeleden sprak ik in een Pinkstergemeente, de week ervoor in een Evangelie Gemeente, de week daar weer voor in een Gereformeerde Bondsgemeente.
Steeds meer zie ik dat denominatie er niet zoveel toe doet. Steeds meer zie ik overeenkomsten, steeds minder verschillen. Elke kerk met z’n eigen accenten, elke kerk met een eigen manier van kerk-zijn. En dat is oké! Maar allemaal gedreven om iets van Jezus zichtbaar te maken in deze wereld. Allemaal met hetzelfde verlangen: van relevante betekenis zijn, licht zijn, iets toevoegen aan de maatschappij, een positieve invloed hebben.
De Bijbel zegt dat we als christenen op Jezus lijken, op z’n minst iets van Jezus in ons hebben. Lees bijvoorbeeld Romeinen 8 vers 29: we zijn bestemd om het evenbeeld te worden van Jezus. Of 2 Korinthe 3 vers 18: door de Geest gaan we steeds meer en meer lijken op onze Hemelse Heer. Of 2 Korinthe 4 vers 10, waar staat dat het leven van Jezus ook in ons zichtbaar wordt. En Galaten 4 vers 19, waar Paulus schrijft dat hij ernaar verlangt dat Christus ook in de Galaten - en dus in ons - zichtbaar wordt.
Als christenen, als kerk, als gemeente vertegenwoordigen we Jezus op onze eigen plek en in onze eigen omgeving. Ongeacht welke denominatie we hebben, ongeacht de gewoontes die we hebben, ongeacht welke liederen we graag zingen, hoe onze kerkdiensten eruit zien. Ongeacht wat onze (persoonlijke) voorkeuren zijn.
En dat is ook logisch! We zijn immers allemaal Zijn volgelingen. Jezus gaf ons een voorbeeld, Hij liet ons zien hoe we moeten leven als Zijn volgeling, we mogen dus in Zijn voetsporen treden schrijft Petrus (1 Petrus 2:21).
Zullen we ons zoveel mogelijk focussen op onze overeenkomsten, op dat wat ons samenbindt? Natuurlijk, elk op onze eigen manier. Dat is prima! De vertaling van The Message is sterk: "You’re here to be light, bringing out the God-colors in the world. God is not a secret to be kept. We’re going public with this, as public as a city on a hill." (Matth. 5:14).
We zijn allemaal geroepen om licht te zijn, om Gods kleuren in deze wereld zichtbaar te maken. Die kleuren zijn divers - zeker - maar allemaal met hetzelfde doel: God is niet iets om geheim, om voor onszelf te houden, Nee: we’re going public with this!
Ik weet het, niet heel veel nieuws misschien. Maar toch, mag ik deze oproep juist nu weer eens doen? Dat verlangen naar God, dat verlangen om op Jezus te lijken, dat delen we toch? Zullen we elkaar, elkaars kleuren, elkaars licht, respecteren en op waarde schatten. Zodat we elkaar kunnen versterken, met elkaar krachtig licht kunnen zijn. Daar gaat het om, toch?
Hans Borghuis is een christelijke spreker. Klik hier om zijn website te bezoeken.
Praatmee