'Vanwege grote seksuele zonden blijf ik mij een viezerik voelen'
'Mijn vrouw kampt helaas al lang met ziekte en een ernstige huidaandoening, waardoor seksueel verkeer niet meer mogelijk is. Dat heeft mij jaren geleden tot grote seksuele zonden gebracht om maar aan mijn seksuele behoeften te kunnen voldoen', aldus een vragensteller in de vragenrubriek van Refoweb.nl. 'Niet alleen pornografie, maar heb ook andere vrouwen bezocht en zelfs met een vrouw bij mij thuis gemeenschap gehad toen mijn vrouw weg was.'
De vragensteller geeft aan die zonden te hebben beleden tegenover God. 'Soms kwam er wat meer rust, maar het blijft opspelen. Zo ga ik mij bij het ouder worden steeds ongelukkiger voelen. Moet ik dit geheim mee mijn graf innemen? Het benauwt mij. Ik hou zoveel van mijn vrouw dat ik er zielenpijn bij voel als ik overweeg het dan maar aan haar te belijden om mijn geweten te ontlasten.' De man benadrukt dat hij het erg goed heeft met zijn vrouw. 'We luisteren samen preken, ook doordeweeks, en we doen elke dag bijbelstudie. En toch blijf ik mij een viezerik voelen. Wat moet ik hier mee?'
Ds. H. H. Klomp (foto) geeft de man advies. "Fijn dat u me in vertrouwen neemt om er onder Gods hulp (samen) een oplossing voor te vinden", schrijft de christelijke gereformeerde emerituspredikant. "In een bijbels doorleefd huwelijk hebben man en vrouw (als het goed zit) geen geheimen voor elkaar. In de teerheid van hun samenleven hoeven ze zich ook niet te schamen als er in de persoonlijke levensgeschiedenis zwarte bladzijden voorkomen. De liefde bedekt immers alle dingen", schrijft Klomp, verwijzend naar 1 Korinthe 13.
"Toch aarzel ik om die openheid te adviseren. En wel om reden van de gezondheidssituatie van uw vrouw. Ik ken haar en haar situatie niet. Maar het klinkt zorgelijk zoals u die tekent. Als u uw vroegere erotische verlangens buiten uw eigen huwelijksleven aan haar als ontrouw zou opbiechten zou dat juist een verkeerde impact op haar (geestelijke) gezondheid kunnen hebben.
Die overtreding van Gods goede geboden is fout geweest. Dat ziet u zelf ook in en u hebt dat ook eerlijk voor de Heere beleden. Ga op die weg verder. En bespreek met de Heere die overblijvende gewetenswroeging. Ook als u er voor zou kiezen uw vrouw met uw bekentenis niet extra te belasten. Dan neemt u die herinneringen inderdaad mee het graf in. Maar de Heere weet ervan – hopelijk ook in de vergevende zin van het Woord. En Hij is de hoogste Autoriteit!
Wie liefde en trouw mag betonen binnen het huwelijk die geeft en ontvangt een intimiteit die vrede geeft van bínnen! Met een uitstraling naar buiten. Zo heeft God het ook bedoeld."
Praatmee