Alain Verheij moest preken kort nadat hij zijn beste vriend verloor: "Alsof je als bakker kotsmisselijk broodjes moet bakken"
Iedereen heeft door bepaalde omstandigheden wel eens geen zin in zijn of haar werk. Zeker wanneer het heftige omstandigheden zijn, zoals iemand in je omgeving die is overleden. Alain Verheij kreeg te maken met rouw en moest vervolgens op zondag preken. Hij vertelt er open en eerlijk over bij het NCRV-progamma De Verwondering.
Plotseling overleed de beste vriend van Alain. Een paar weken daarna moest hij echter preken. "Toen heb ik op de automatische piloot een preek geschreven", vertelt hij in het programma. "Ik zei de avond van tevoren tegen mijn vriendin: "Ik ben nu een bakker, ik ben kotsmisselijk wakker geworden en toch moet ik broodjes maken voor de mensen. En ik maak een liefdeloos stuk brood. Morgen ga ik iets afraffelen en dan weer heel snel naar huis". Ze knikte en vond dat al dat het beste is wat ik kon doen, dat ik dan die bakker maar moest zijn."
Diezelfde nacht besloot Alain echter om het toch anders aan te pakken. Hij nodigde zijn vriendin, kinderen en zijn vader uit. "Ik heb gewoon eerlijk gezegd dat ik met grote tegenzin ben gekomen. Dat ik in de rouw was en dat het geloof mij helemaal niet smaakte zoals die broodjes die bakker helemaal niet smaakten. Ik zei dat ik praktisch misselijk was en de liederen bijna niet mee kon zingen."
Volgens de theoloog was dat juist erg belangrijk. "De kern van kerk-zijn is ook dat je er moet kunnen zitten als je helemaal kapot bent en je gelooft eigenlijk nergens in. Juist dan moet je ook in die kerk terecht kunnen. De mensen die na de dienst naar me toekwamen vroegen of ik beroepbaar was. Ze vertelden me dat doordat mijn rouw er op de kansel mag zijn, hun rouw er ook in de kerkbanken mocht zijn. Dat is denk ik een heel belangrijke boodschap."
Praatmee