Verschuiving en groei
De directeur van HVC sprak met lokale pastors over de groei van het protestants christendom in het land. “Daar zijn geen formele cijfers over, maar de protestantse kerken groeien en er zijn meer kerken. De pastors dachten aan een groei van 15 tot 20 procent, waarbij er niet alleen een groei vanuit de islam zichtbaar is, maar ook vanuit het Rooms-Katholicisme, en de Anglicaanse kerk.“

“De grootste verschuiving binnen de Gambiaanse kerk is wellicht niet eens de groei die ze doormaakt“, betoogt Van Nifterik. “De belangrijkste verandering is dat de kerk is veranderd en meer naar buiten treedt. Dat komt omdat veel christenen ex-moslims zijn. Ze hebben zelf een grote bereidheid om anderen te bereiken. Hun doel is om heel Gambia te bereiken met het Evangelie.“ De mensen in Gambia staan vaak open voor het Woord, aldus Van Nifterik, die sinds 2016 directeur is van de organisatie.

Een tweede reden voor de groei ziet Van Nifterik in de angstcultuur waarin mensen zijn grootgebracht. “Ze moeten de wetten van Allah volgen en meerdere keren per dag bidden. Mensen geloven dat er een hel is, maar weten uiteindelijk nooit of ze daar terecht komen. Evangelist Arnest vertelde dat veel mensen dat heel onbevredigend vinden. Er is echt een voedingsbodem waarin gezaaid kan worden.“

Gambia is een prachtig land voor toeristen

Gambia is geen land waar de christenvervolging duidelijk zichtbaar is. Een prachtig land, vindt ook Van Nifterik. “Gambia heeft een mooie toeristische kant en de Gambianen zijn heel open en gastvrij. Het is een prachtig vakantieoord. Toch is er ook een andere kant. In Gambia bestaat officieel godsdienstvrijheid. De praktijk is echter anders. “De regering draagt bij publieke bijeenkomsten het islamitische geloof uit. Als je iets wordt aangedaan, wordt je nauwelijks geholpen. Politieagenten en overheidsfunctionarissen zijn ook islamitisch en beginnen daar niet aan. Mensen die kiezen voor het christendom worden door hun familie in de problemen gebracht. Vaak worden ze door hen verstoten.“

Dit is dé reden voor Stichting HVC om een compound te starten. Een plek waar mensen terecht kunnen die buiten de boot vallen. Een safehouse waar de mensen die door hun familie verstoten zijn opgevangen kunnen worden, zo omschrijft Van Nifterik het plan.

Realisatie komende jaren
De bewuste compound staat er nog niet, maar wordt zo snel mogelijk gerealiseerd. ”Er zijn nu al heel wat mensen waaraan we opvang zouden willen bieden”, zegt Van Nifterik. “Het is met name een aantal christenen met een moslimachtergrond die er behoefte aan hebben. Zij hebben de keuze voor het christendom net, of al wat langer geleden gemaakt. Er wordt een enorme psychologische druk op ze uitgeoefend. Ik heb christenen gesproken die het hebben volgehouden, maar de familie krijgt het soms voor elkaar 'bekeerlingen' weer terug te winnen voor de islam. We moeten hun heldhaftigheid niet ophemelen, er zijn mensen die twijfelen en weer terugvallen. Het is geen volmaakte kerk. We willen geestelijke toerusting bieden op de compound, zodat de nieuwe christenen meer kennis opdoen en steviger in hun geloof staan.“

De grip van familie zou minder stevig zijn als er een plek was om te verblijven voor deze Gambianen. “Want waar moeten ze nu wonen? Zonder dak boven je hoofd en zonder eten, ligt bezwijken onder de prachtige aanbiedingen van je familie op de loer. Op dit moment slapen christenen soms in een auto of op straat“, ondervond de directeur. Van Nifterik ontmoette Miryam in Gambia. “Ze heeft een zoontje van elf jaar en heeft Miryam als nieuwe naam aangenomen. Door middel van een evangelist kwam ze in aanraking met de Bijbel. Door haar familie werd ze van de familiecompound afgezet. Ze kon zich tijdelijk bedruipen door middel van een handeltje. Maar toen haar huisbaas erachter kwam dat ze christen was geworden, verhoogde hij de huur totdat ze die niet meer kon betalen. Haar familie nodigde haar uit om weer thuis te wonen. Ze had geen andere mogelijkheid meer. Ze woont er nu, maar staat flink onder druk om terug te keren naar de islam. Onlangs werd ze verbannen van de watertap en moest ze haar eigen douche in een hoekje van haar huisje maken. Het is echt een geestelijke strijd voor deze vrouw.“

Miryam met haar zoontje in Gambia

Stichting HVC wil er zijn voor deze verstoten christenen, zegt Van Nifterik. “Wat er met Miryam gebeurt is Bijbels, we moeten onze vader en moeder niet liefhebben boven God. Dat is echt tekenend in deze situaties. Alle christenen moeten zich telkens bedenken: wat is het volgen van God ons waard?“ De organisatie wil hen helpen waar mogelijk. “We willen eenvoudige woningen creëren, zodat het leven wat minder zwaar wordt. We willen hen in groepen geestelijke toerusting kunnen bieden. Daarbij willen we hen helpen een baan te vinden of een handeltje te starten, zodat op korte termijn een eigen inkomen kunnen hebben. Zo kan er voor de primaire levensbehoeften gezorgd worden. Dus bid voor deze mensen en als je de mogelijkheid hebt, draag iets bij.“