“Reizen naar Honduras was best eng. Ik schrok wel, toen ik na het boeken van de reis ontdekte dat het ministerie van Buitenlandse Zaken adviseert om alleen naar Honduras te gaan als het echt nodig is. Toen twijfelde ik wel. Maar mijn broeders en zusters van het Bijbelgenootschap leven en werken daar ook. Dat is de reden dat ik toch gegaan ben.”

Criminele bendes
“Wat ik mooi vond is dat de kardinaal van de katholieke kerk in Honduras zei dat er verandering moest komen en dat die verandering het best bij de nieuwe generatie neergelegd kon worden; de jonge kinderen. Er is gestart met een Bijbelleesproject, gericht op gezinnen met jonge kinderen. Dit project kan levens veranderen. Deze gezinnen leven vaak in moeilijke omstandigheden.”

“Er zijn veel criminele bendes in Honduras, die de mensen teisteren. Ik ontmoette een vrouw die vertelde over haar vader, een taxichauffeur. Hij moet elke zaterdag afdracht doen aan de bendes en wanneer hij dat niet doet, brengt hij zichzelf en de mensen om hem heen in gevaar. Je draagt geld af, ook al is het niet goed. Er zijn zo ook ouders die hun kinderen stimuleren om zich bij een bende aan te sluiten, zodat ze een bepaalde veiligheid kunnen garanderen.”

Verandering begint bij kinderen
“Verschillende kerken lezen op zaterdagen uit de Bijbel met gezinnen met jonge kinderen. Je ziet dat er daardoor veranderingen komen, omdat ouders bijvoorbeeld tegen hun opgroeiende kinderen zeggen: 'Zaterdag ga jij niet naar de bende, maar blijf jij thuis omdat we uit de Bijbel gaan lezen.' Een geschikte manier voor deze gezinnen om met de Bijbel bezig te zijn, is de Samenleesbijbel. Die is in Nederland samengesteld en verscheen in 2015. Momenteel vertalen we die in het Spaans. Daar staan allerlei vragen en activiteiten in gericht op kinderen. Dit zal impact hebben op het leesproces, omdat het dus niet bij lezen blijft. We geloven dat hierdoor verandering plaats zal vinden.”

Blij ondanks alles
“We hebben gesprekken gevoerd met mensen die in heel gevaarlijke wijken wonen. Toch blijven de mensen vrolijk en blij. Zo sprak ik met een vrouw van wie de buurman de dag ervoor was neergeschoten voor zijn huis. De kinderen hebben dat ook meegekregen. Je zag niet dat ze terneergeslagen waren. Ik vroeg waarom dat was. Het antwoord op mijn vraag was: 'De vreugde van de Heere is mijn kracht.' Ze kunnen verder vanuit de gedachte dat God hen kracht geeft om in deze omstandigheden te kunnen leven. Dat heeft mij heel erg geraakt. Zeker ook als ik kijk naar ons land. Wij klagen over het weer of andere pietluttige zaken. Zij hebben heel andere problemen waar ze mee moeten dealen.”

“Ik zou nog wel een keer terug willen naar Honduras. We verspreiden daar binnenkort de Samenleesbijbel. Daarvan zou ik graag het effect van dichtbij willen zien. Ik vind het heel mooi om te zien hoe daar verandering komt, zeker als die verandering naar God leidt.”

Foto boven: Paul Duth tussen bewakers.