We gaan naar de finale.

Naar de visioenen over het einde van deze wereld maar gelukkig ook over de definitieve komst van een nieuwe wereld. Een wereld die zich zal uitstrekken over hemel en aarde.

De visioenen flitsen aan je voorbij. Het is als bij een film. Als je bij het ene beeld te lang blijft stilstaan ben je al snel het hele verhaal kwijt.

Blijf dit onthouden: de visioenen vertellen van de strijd waarin ook de wereld van vandaag nog steeds in verwikkeld is. De oorlogen en problemen op aarde nu zijn er maar een klein onderdeel van.
God heeft die visioenen aan Johannes gegeven om jou te troosten, te bemoedigen juist nu het ook steeds moeilijker wordt.

De laatste visioenen draaien om twee steden.
Ze zijn niet op een kaart aan te wijzen. Maar ze bestaan wel degelijk. Het zijn twee soorten samenlevingen. In de ene samenleving staat de mens in het middelpunt en de andere God. In de ene samenleving draait alles om macht en geld. De andere samenleving draait om liefde, om Gods liefde.

Beide steden dragen een veelzeggende naam. De eerste heet Babylon en de tweede Jeruzalem. De laatste visioenen beschrijven de ondergang van Babylon en de komst van Jeruzalem.

Nadat de ondergang van Babylon in verschrikkelijke beelden aan Johannes getoond is, hoort en ziet hij steeds meer contouren van de stad van God. Hij hoort gezang. Ziet mensen komen. Mensen van vroeger en nu. Graven gaan open, zeeën geven hun doden terug. Ieder wiens naam staat in het boek van het Lam is welkom. Volken stromen toe. Het licht van God en Christus trekt de mensen.

Jeruzalem, de andere stad.
Veelzeggend is zijn architectuur. Het is een kubus. Zoals ooit het heilige der heiligen een kubus was. Deze stad is allerheiligst gebied, ontmoetingsplaats van God en mensen.

En dit zijn nog maar beelden.
Hoe kan God uitleggen aan jou en mij hoe het leven echt na dit leven zal zijn? Deze beelden kunnen je wel helpen: de afmetingen, de materialen, de muren en het fundament. Maar één ding is het allerbelangrijkste: in deze stad, in deze nieuwe wereld draait alles om God.

Twee keer wordt met nadruk gezegd dat de stad schitterde door Gods luister:
‘De stad schitterde door Gods luister’, (21:11). 'De stad heeft het licht van de zon en de maan niet nodig: over haar schijnt Gods luister, en het lam is haar licht’, (vers 23).

Tijdens een van de eerste visioenen had Johannes God op de troon gezien, badend in het licht (4:3). Nu in een van de laatste visioenen is daar een hele wereld, een compleet bestaan dat leeft in het licht. De duisternis is overwonnen.

Zal het plezierig zijn in die stad te wonen, onderdeel te zijn van die nieuwe samenleving?

Wat denk je van een bestaan waar geen haat maar liefde is, geen ontrouw maar trouw, waar niets wat mooi is vergaat, maar altijd blijft, geen haat maar harmonie waar de mens mens kan zijn zoals God hem heeft bedoeld, leven in Zijn Licht?

‘Alles goed?’ zeggen we vaak tegen elkaar. Daar zie je dat natuurlijke verlangen naar ‘dat het goed is’. En op de nieuwe hemel en aarde is het goed, is het leven mooi, zelfs schitterend.

Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.

Foto: Facebook/Arie van der Veer