Deze 57-jarige dame bidt met mensen in het Midden-Oosten en geeft ze de audiobijbel
Bovenaan een hoge, brokkelige trap, in het oude centrum van een stad in het Midden-Oosten staat het negentiende eeuwse huis van Omm Marwan. Haar huis is slechts bereikbaar via die trap, wat het leven van de 57-jarige dame er niet makkelijker op maakt. Ze heeft namelijk veel last van haar knieën en van de dokter mag ze eigenlijk niet traplopen. Maar dat weerhoudt haar er niet van om er toch op uit te gaan om het Evangelie te verkondigen...
Audiobijbel
“Af en toe laat ik mijn zoon de auto voorrijden,” zegt de goedlachse Omm Marwan. “Hij rijdt me dan rond, zodat ik zoveel mogelijk bezoekjes af kan leggen. Zo beperk ik het aantal keren dat ik de trap af moet tot het minimum. Tijdens die bezoekjes bid ik met de mensen en geef ze de audiobijbel.”
De audiobijbel is één van de middelen die Bible League ter beschikking stelt om mensen die niet kunnen lezen toch toegang tot Gods Woord te geven. Geen overbodige luxe in het Arabische land waar Omm Marwan woont. “Veel ouderen hier zijn nooit naar school geweest en hebben nooit leren lezen.”
Omm Marwan voert Project Philip in haar eentje uit, in de stad waar ze haar hele leven al woont. De oude stad is een wirwar van steegjes, straatjes en trappen – heel veel trappen – heuvel op, heuvel af. De moslimbroederschap schijnt hier rijk vertegenwoordigd te zijn, en ook IS geniet er nogal wat aanhang.
Liefdevol
Het tekent Omm Marwan, die de hartelijkheid zelve is. De voormalige onderwijzeres is zeer betrokken bij het evangelisatiewerk in haar stad. Acht jaar geleden was er een klein groepje christelijke studenten die een jeugdbijeenkomst wilden organiseren. Omdat het in hun cultuur niet aanvaardbaar is dat jonge mannen en vrouwen zonder begeleiding bij elkaar zijn, vroegen ze Omm Marwan of zij er als ‘moeder’ bij wilde zijn.
“Ik heb daarmee ingestemd,” lacht ze, “en ben ook maar meteen koffie voor ze gaan maken. Al gauw voelde me ik echt de moeder van deze jongeren. Ik gaf ze raad, luisterde naar ze als ze het moeilijk hadden, en bad met ze.”
Project Philip
Via het studentenwerk leert Omm Marwan Samuel kennen, de latere coördinator van het werk van Bible League in haar regio. Via Samuel maakt ze kennis met Project Philip en de producten van Bible League, zoals de audiobijbel.
“Ik heb altijd het verlangen gehad om met ouderen te werken. Daarvoor heb ik zelfs mijn werk als onderwijzeres opgegeven. Eerst kon ik niet veel meer doen dan mensen thuis of in het ziekenhuis bezoeken. Veel ouderen komen vanwege hun leeftijd of zwakke gezondheid hun huis niet uit. Ik zocht ze op, sprak met ze over de Heere en over de Schriften, totdat we de beschikking kregen over de audiobijbel. Die is echt een grote bron van bemoediging en vreugde voor veel mensen. Sterker nog, hij heeft zelfs al levens veranderd!”
Huisgezin
Omm Marwan stelt graag haar huis open, voor wie dan ook. Ze beschikt zonder twijfel over de gave van de gastvrijheid. Iedereen die bij haar over de vloer komt, beschouwt ze als een broer of zus, of zoon of dochter in het huisgezin van God. “Wij worden gezegend door de mensen die in ons huis komen, en zij worden gezegend door hier te gast te zijn. Altijd als ik gasten heb, ook als het kinderen zijn, laat ik ze de audiobijbel zien en horen. Vaak zitten hier zomaar tien mensen stil te luisteren naar de Bijbelverhalen. Die momenten grijp ik aan om over God en het Evangelie te spreken.”
Op die wijze hebben al veel audiobijbels hun weg gevonden in de stad en ver daarbuiten. Maar daar blijft het niet bij. “Als ik mensen een audiobijbel gegeven heb, ga ik daarna weer bij ze op bezoek. Ik bid met ze en leg ze de Bijbelverhalen uit. Zo houden we de communicatie op gang. Soms komen namen zomaar op in mijn gedachten. Ik bel die mensen dan op en vraag of ze gebed nodig hebben. Dan blijkt wel eens dat zulke mensen echt ergens mee zitten, of ziek zijn. Ik geloof dat de Heilige Geest me daarin leidt, door me aan die mensen te herinneren. Zo ben ik bezig in de bediening.”
Blijmoedig
Omm Marwan heeft zelf veel leed doorstaan. Haar beide ouders leven niet meer, maar ook haar man en haar broer zijn overleden. Bovendien verloor ze 13 jaar geleden een zoon bij een ernstig auto-ongeluk. Ook lichamelijk heeft ze klachten: in één oog heeft ze geen zicht meer, terwijl dat in het andere oog afneemt. Dan zijn er nog de problemen met haar knieën. Toch is ze blijmoedig:
“God heeft veel wonderen en tekenen in mijn leven verricht. Het eerste is dat mijn tweede zoon het ongeluk overleefd heeft. Verder ben ik genezen van jicht, van gewrichtsontsteking, en van te hoge bloeddruk. Als mensen me zien, zeggen ze atlijd dat ze vreugde in mijn ogen zien. Ze begrijpen niet hoe dat kan, na alles wat ik meegemaakt heb. Ik vertel ze dan dat het de Heilige Geest is die me troost. De bron van vreugde zit niet in mij, die komt uit God.”
Zo is alles in Omm Marwan’s leven gericht op het verkondigen van de Goede Boodschap: “Laatst was ik bij moslimvrienden op bezoek. Ik vertelde ze over het Evangelie en bad voor hen en hun huis. Eén van de dochters kwam naar me toe om te zeggen dat ze zo dankbaar was voor de vertroostende woorden die ik had gesproken. Ze wilde me daar zelfs geld voor geven! Ik moest lachen en zei dat ik het zelf gratis ontvangen heb, en dat ik het dus ook voor niets doorgeef. Gods Woord is veel meer waard dan geld! Ik dank God dat Hij me heeft geleerd om zo te getuigen. Het enige wat ik van God vraag is dat Hij ons meer en meer mogelijkheden geeft om Zijn Woord te verkondigen!”
Praatmee