Arie van der Veer leest dat God deze wereld gaat verwoesten: er blijven slechts puinhopen over
'Toen hoorde ik een andere stem uit de hemel zeggen: ‘Ga weg uit die stad, mijn volk, zodat je geen deel hebt aan haar zonden en ontkomt aan de plagen die haar zullen treffen’ - Openbaring 18:4.
Openbaring 18 beschrijft de ondergang van deze wereld. De goddeloze wereld heeft van God een bijnaam gekregen: de stad Babylon.
Kenmerkend voor deze ‘stad’ is niet alleen de goddeloosheid.
De economie is haar afgod. Alles draait om geld. Het is de wereld van winst en handel. Van het consumeren. Van hoogmoed en zelfverrijking. Van zoveel mogelijk genieten. Graaien is daar een bekend verschijnsel.
Het visioen onthult dat de stad Babylon in één uur door God zal worden verwoest. Ineens zal alles voorbij zijn. Tot afgrijzen, woede en wanhoop van haar bewoners.
Lees dit hoofdstuk rustig door. Het zijn nare beelden. Maar je bent zo langzamerhand door de tv van alles gewend. Je leest hoe het leven in die stad voor de verwoesting was. Aantrekkelijk maar heel gevaarlijk. Want vergeet dat niet: deze stad zal straks ten onder gaan.
In het visioen heeft God het oordeel al voltrokken. Er zijn slechts puinhopen over. Die ondergang komt dus nog? Of mag je zeggen dat het al bezig is? Het lijkt er soms op!
Aangrijpend is de reactie van de bewoners.
Ze krijsen en gillen. De handelaars huilen en klagen. Want door de handel met die stad zijn ze rijk geworden. Vanuit de verte zeggen ze: ‘Vreselijk, wat vreselijk!'
Heel anders is de reactie van de hemel. De hemel is blij. Het volk van God juicht... Er is een einde gekomen aan hun verdrukking.
Het is allemaal heel erg moeilijk en tegengesteld, maar is het niet te begrijpen!
In dit visioen klinkt een oproep. De kinderen van God op aarde worden opgeroepen de stad te verlaten. Maar hoe doe je dat als die stad de hele wereld is? Je kunt immers niet verhuizen naar een plek waar het heel anders is. Of naar een andere planeet.
Trouwens hoe maak je je los?
Je bent met al je vezels met de wereld verweven. Je woont er. Je hebt je baan daar. Je buren en vrienden. Je huis en wat niet meer!
Je kunt fysiek niet weg.
Wat wel kan is met die wereld niet mee doen. Niet gaan denken zoals iedereen denkt. Niet gaan leven zoals iedereen leeft. Leven zoals Abraham leefde. Als iemand die een andere stad verwacht. Babylon is jouw stad niet. Je bent op weg naar Jeruzalem.
Dat vraagt heel veel van jou en mij. Hoe leef je in die wereld, terwijl je er niet van bent. Hoe ‘kom je die stad uit'?
Daarover nadenken is geen luxe. Denk aan Lot en zijn gezin. Ze trokken weg. Maar de vrouw van Lot had het er verschrikkelijk moeilijk mee. Met haar hart was ze nog in de stad.
Zal het allemaal zo erg zijn?
Nou, lees het nog maar een keer.
Jij staat voor een keuze. Bij welke stad haar ik: bij Babylon of bij Jeruzalem?
Kies voor de stad van de toekomst.
Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.
Praatmee