Het is een mix van geboren en getogen Limburgers en Hollanders die voor hun werk of voor het goede leven hier zijn komen wonen. Voeg daar nog een paar asielzoekers bij en je hebt een bijzonder gezelschap voor je zitten, als je mag preken op een zondagmorgen. Lang niet ieder dorp heeft een protestantse gemeente, of het nu evangelisch, Protestantse Kerk, vrijgemaakt of christelijk gereformeerd is. De gemeenten die er zijn, zijn dan ook allemaal streekgemeenten waar mensen uit een wijde regio meeleven. Ze hebben er echt wat voor over, zijn vaak de enige protestanten in het dorp of op het werk. Dat betekent dat je regelmatig aan je rooms-katholieke omgeving moet uitleggen dat je niet een ander geloof hebt, maar dat rooms-katholieken en protestanten in dezelfde God geloven, dezelfde Bijbel lezen en dezelfde Jezus volgen.

Hechte band
Juist omdat je als protestant een enkeling bent, is de band met elkaar in de gemeente vaak hecht. De hartelijke manier waarop ook wij hier verwelkomd worden en waarop mensen met elkaar omgaan, is als een warm bad. Men praat veel met elkaar, leeft met elkaar mee, drinkt koffie voor en na de dienst en eet daarbij als er ook maar iets te vieren valt (en soms ook zonder reden) grote stukken vlaai. De contacten zijn hartelijk, door de gastvrije cultuur van de Limburgers, maar zeker ook doordat je als gemeente elkaar hard nodig hebt.

Het protestantse kerkleven in Zuid-Limburg is levend, maar kleinschalig. Dat betekent ook dat je geen grote groep hebt waaruit je leidinggevenden kunt vragen. Degenen die verantwoordelijkheden op zich hebben genomen, doen dat vaak al heel lang. Ze zijn trouw in het dienen, maar velen van hen zijn ook moe. Niet uitgeblust, maar wel vermoeid. Ze zouden ook wel eens een poosje gewoon gemeentelid of kerkganger willen zijn zonder altijd die verantwoordelijkheid te voelen, maar aan wie kunnen ze het overdragen?

Volwassen christenen
Nu begrijp ik ook waarom in de periode dat God ons richting Limburg stuurde, we niet werden gevraagd om predikant in een gemeente te worden. De Limburgers die ons belden, zeiden: we hebben volwassen christenen nodig, mensen die verantwoordelijkheid op zich willen nemen voor de kleine gemeente van Christus die hier op veel plekken is. Mensen die een bijbelkring willen leiden, een Alphacursus kunnen geven, die in de kerkenraad willen dienen of het kinderwerk kunnen organiseren. 

Ds. Ron van der Spoel uit Berg en Terblijt is werkzaam als predikant-pionier voor de IZB en voor Open Doors in België. Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 4 juli 2019.