Waarom de engelen met de zeven bazuinen de noodklok luiden in Openbaring
Veel mensen stierven door die straffen van God. Maar de mensen die in leven bleven, veranderden hun gedrag niet - Openbaring 9: 20-21.
Hoe kun je een mooi stukje schrijven over rampen?
Rampen waarvan je in de verste verte niet kunt inzien wat ze allemaal precies inhouden, en wanneer ze gebeuren?
En toch ga ik het doen.
Een stukje schrijven over de engelen met zeven bazuinen.
In het visioen dat Johannes kreeg, begonnen ze te blazen nadat de gebeden van de heiligen waren opgestegen tot God.
Wat daarna gebeurt is zo heftig, dat je geneigd bent te zeggen: ‘Daarom heb ik niet gebeden. Ik bad om de wederkomst, maar niet deze verschrikkelijke dingen.’
God laat in deze serie van de bazuinen zien dat deze wereld voorbij gaat. Langzamerhand onleefbaar wordt. De ondergang vidt geleidelijk plaats.
Zelfs de uitwerking van de bazuinen is het laatste nog niet. En de zeven bazuinen zijn als sirenes die de mensheid waarschuwen voor het einde van de wereld. Maar wie luistert?
Je kunt de uitwerking van elke bazuinstoot lezen in Openbaring 8 en 9. De uitwerking is heftig. Telkens wordt 1/3 van de aarde getroffen. De vijfde en de zesde bazuin zijn nog heftiger. En het is ronduit verschrikkelijk wat daar allemaal staat.
Wat het allemaal precies is?
Wanneer deze ellende gaat gebeuren?
Of is het allemaal allang aan de gang?
Voor dit stukje is het van belang dat je de hoofdlijnen kent.
Hoofdlijn is en blijft dat het visioen dat Johannes kreeg niet was om hem en de kerk op aarde bang te maken. Maar om te troosten. Wellicht zullen ze toen al een aantal machten herkend hebben. Gods kinderen leden er onder. Ze lijden nog. Ze roepen tot God: ‘Uw koninkrijk kome’. Bij het lezen en horen van de visioenen beseffen ze: dat gaat niet zonder slag of stoot. Er moet heel wat strijd gestreden zijn, wil het einde vrede zijn.
Troost is en blijft.
God heeft de regering, de leiding van de strijd gelegd in de handen van Jezus. God is de wereld nog genadig. God wil dat alle mensen tot bekering komen. Daarom wordt hun wereld niet in één keer, maar stukje bij beetje afgebroken. De rampen zijn verschrikkelijk, maar het betreft nog 1/3.
Wat ook troost is dat bij de gevolgen van de laatste bazuinen een duidelijke verandering optreedt. Niet iedereen wordt meer getroffen. Zij die verzegeld zijn blijven gespaard. Het doet denken aan de plagen in Egypte. Die plagen troffen vanaf een bepaald moment ook alleen maar de Egyptenaren.
Mensen zeggen wel eens na een heftige gebeurtenis: "mijn wereld stortte in”. Dat gaat gebeuren. Maar wie gelooft, wie een kind van God mag zijn, wie verzegeld is met de Heilige Geest mag geloven in een andere wereld. Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde.
Wanneer de nieuwe wereld van God jouw wereld is, dan stort jouw wereld nooit in!
Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.
Praatmee