Ik ging op reis naar Oeganda en dit trof ik aan...
Al geruime tijd onderhoud ik via onder meer WhatsApp en Facebook contact met een aantal christelijke vrienden uit Oeganda en Kenia. Ze nodigden mij dit jaar uit om bij hen langs te komen. Samen met twee vrienden ben ik in mei twee weken op reis gegaan. Ons plan was om te helpen met het starten van een project om de leefomstandigheden van kinderen te verbeteren. Geïnspireerd en gedreven door woorden van Jezus (zie bijvoorbeeld Mattheüs 25:35-40) is onze ‘missie Oeganda’ ontstaan.
Wat we daar aantroffen
We hebben veel weeshuizen en scholen bezocht en mensen in afgelegen dorpen kunnen voorzien van kleding en voedsel. Ook hebben we een kijkje kunnen nemen in het leven van de mensen die wonen in een sloppenwijk van Kampala. Dit heeft erg veel indruk op ons gemaakt. Veel verworvenheden in Nederland zijn voor ons vanzelfsprekend. Volkomen onterecht! Bijvoorbeeld onze dagelijkse warme douche zou voor mensen in deze sloppenwijk een extreme luxe zijn. Hier leven mensen met z’n zessen in kamers van 3 bij 4 meter. De sanitaire voorzieningen in deze ruimtes en sloppenwijk zijn mensonterend te noemen. Het bijzondere is echter wel dat ik zo ontzettend warm werd onthaald. Iedereen en vooral de kinderen kwamen massaal juichend op de ‘muzungu’ (blanke) afgerend. Ik ben nog nooit door zoveel mensen tegelijk geknuffeld!
Jotham, een geval apart
Voordat wij uit Nederland vertrokken werd ons verteld van een situatie van een achtjarige jongen genaamd Jotham. Hij woont samen met zijn moeder in een erg afgelegen dorpje in het noorden van Oeganda. Hij had een infectie aan zijn been opgelopen. Door een gebrek aan medische zorg was deze infectie verwaarloosd en is in zijn botten getrokken. Daardoor was zijn been vergroeid. Daarnaast ontstond er een grote open wond. Na uren rijden over moeilijk begaanbare wegen bereikten we uiteindelijk het dorp van Jotham. De ontmoeting was emotioneel, maar ook erg fijn. Het lot van deze jongen raakte ons erg. Hij zou weer plezier moeten hebben en weer moeten kunnen spelen met zijn leeftijdsgenootjes. Vanaf dat moment was het zoeken naar een oplossing.
De ingreep
Via mijn vriend Benjamin uit Kampala werd ik geattendeerd op een ziekenhuis in Entebbe dat zich richt op de chirurgische correctie en rehabilitatie van orthopedische problemen. Een aantal dagen later hebben we Jotham en zijn moeder over laten brengen naar Kampala. Eenmaal gearriveerd bij het ziekenhuis werd hij onderzocht door een arts en hebben we een röntgenfoto laten maken. De prognose was uiteindelijk, dat Jotham drie operaties zal moeten ondergaan binnen een tijdsbestek van twee jaar. De eerste operatie zal plaatsvinden op 14 juni en de laatste medio 2020. De kosten van de behandelingen/operaties zijn inmiddels betaald. Tussentijds zal hijfysiotherapie krijgen en revalideren. De prognose is dat hij na twee jaar volledig zal zijn hersteld. Dit was geweldig nieuws en moest natuurlijk worden gevierd! We hebben hem toen ook maar even ingewijd in onze geweldige westerse tradities... jawel, een bezoek aan KFC met patat en ijs toe. Voor hem een volstrekt nieuwe ervaring!
De voortgang van het project
Inmiddels zijn we druk bezig met de voorbereidingen van ons tweeledig project: het starten van een bakkerij om lokaal ondernemerschap te stimuleren en het ondersteunen van de school van Jotham. Dit betekent ook dat een tweede reis reeds gepland staat.
Praatmee