Wel wil men dat de Gereformeerde Gemeenten duidelijk omschrijven wat ze met de zogeheten voorwaardelijke en onvoorwaardelijke beloften bedoelen. "Anders is het gevaar groot dat de onderscheiden beloften in in elkaar overvloeien en dat de nadruk zo sterk op de beloften wordt gelegd dat het soevereine werk van God wordt miskend", stelt Van Voorden. "Er is een ernstige separerende prediking nodig waarin wordt aangewezen hoe de Heere Zijn kinderen brengt tot het gelovig aannemen van de beloften."

Er wordt in verschillende kerken een tweedeling gemaakt tussen voorwaardelijke en onvoorwaardelijke beloften. De voorwaardelijke beloften zijn beloften waarbij bepaalde voorwaarden gelden. Denk daarbij aan geloven en tot inkeer komen. Bij onvoorwaardelijke beloften heeft God geen enkele voorwaarde. Daarin geeft God wat wij missen of niet kunnen uit onszelf.

Naar aanleiding van een vraag op Refoweb over voorwaardelijke beloften schreef ds. W. van der Wind: "Op mijn studeerkamer hangt een bordje uit het huis van mijn overleden ouders. Daarop staat: "werpt al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u", 1 Petr. 5:7. Dat moeten we ook niet om gaan draaien, zo in de zin van: zorgt God dan alleen maar voor mij, als ik al mijn bekommernis (zorgen) op Hem werp? Dus voorwaardelijk? Dat is een verkeerd omgaan met de tekst. De Heere belooft om voor ons te zorgen, en Hij wil niets liever dan dat wij al onze zorgen op Hem werpen. Dat wil een liefhebbende Vader toch? Als wij onze zorgen dan tóch weer meenemen of Hem niet te hulp vragen, dan doen we de Heere en onszelf tekort. Hij zorgt ook wel voor ons, ook als we onze zorgen niet op Hem werpen, maar Hij wil in liefde ons leven verlichten."