Wonderen in Oeganda: "Na de dienst kon ze haar loopkruk weggooien"
Falko Lodewijk en Jop van der Bijl organiseerden in Oeganda gebedsgenezingsdiensten. Er kwam duizenden mensen op af en zagen tal van wonderen gebeuren. Nu zijn ze terug in Nederland en willen ze ook in hun eigen stad Harderwijk gebedsgenezingsdiensten gaan organiseren. De Stentor sprak met hen.
Jop is de zoon van Anne van der Bijl. "Het gaat in eerste instantie om het verkondigen van de blijde boodschap, het evangelie en het delen van het geloof. Tijdens dat proces kunnen mensen, bij gevolg, genezen worden. Daar bidden we in elk geval voor." Falko vult aan: "Gebedsgenezing is eigenlijk niet het juiste woord. Niet het gebed zelf genees, maar Jezus Christus. Overal waar hij komt, gebeuren immers wonderen."
Hoe de twee omgaan met het feit dat gebedsgenezers vaak worden gezien als kwakzalvers? "Ik probeer me daar zo weinig mogelijk van aan te trekken, maar soms raakt het me wel. Wij doen dit omdat we mensen lief hebben en willen helpen. We verdienen er niets aan. En ik zie keer op keer het wonder gebeuren. Neem die vrouw in Oeganda die twintig jaar geleden uit een boom viel en sindsdien chronische rugpijn heeft. Na de dienst kon ze haar loopkruk weggooien."
Praatmee