Waarom we moeten stoppen met het streven om God te begrijpen
Nog even doorborduren op het thema 'geloven als een kind' uit Mattheüs 18:3. Waarom hebben we alleen toegang tot het hemelrijk als we geloven als een kind? Een kind gelooft zonder de behoefte te willen begrijpen. Daarom is het geloof van een kind zo groot en vol vertrouwen. Het is niet beperkt door rationele overwegingen.
Ooit in het begin, ging het helemaal mis. Gods tegenstander is een gewiekste sjacheraar. Een koud kunstje om die naïeve Adam en Eva het verlangen aan te praten om net zo verstandig als God te zijn.
Eenmaal geïnfecteerd met wat kennis van goed en kwaad konden ze onmogelijk in Gods nabijheid blijven. Hun relatie met God, gebaseerd op liefdevolle eenheid, hadden ze ingewisseld voor kritische distantie. Ze waren Gods na-apers geworden en zelfs Gods concurrent. Ze zouden bij verschil van inzicht God bestrijden of simpelweg negeren. Eeuwig zo in een verstoorde relatie met de Vader leven zou een ondraaglijk lot zijn. Verwijdering uit het paradijs en dientengevolge sterfelijkheid, was een puur noodzakelijke ingreep…
Het kan in onze relatie tot God eigenlijk pas echt goed komen als we stoppen met het streven om God te begrijpen. Zolang we God als het ware bestormen met ons verstand en trachten om op die wijze enige grip op God te krijgen, zijn we bezig God te ‘framen’ binnen onze rationele kaders. Terwijl God ons begrip juist mega ver te boven gaat. Het betreft immers de Maker van een oneindig groot universum, dat is opgebouwd uit onmeetbaar kleine en veelsoortige bouwsteentjes. Prachtig ontworpen deeltjes, die bijeengehouden worden met ontzaglijke kracht, die allesvernietigend is, als die deeltjes gedeeld worden. Is dit niet net zo met de mensheid? En dat is nog maar het materiële deel van Zijn schepping.
Deze Schepper overziet zijn schepping als geheel en tot in het kleinste detail. Zelfs een vogeltje valt niet zomaar van het dak zonder dat Hij het weet. Enne … al onze haren zijn geteld… als je er een paar - of zelfs veel verliest, dan is God daarvan op de hoogte.
Onze kennis van God is vrijwel nihil en geleerdheid voegt daar niets aan toe. Maar des te meer mogen wij God kennen. Op een zeker moment werd Jezus krachtig door de Geest geroerd en overstromend van een geweldige blijdschap dankte Hij uitbundig: ‘Vader! Heer van hemel en aarde! Dank U wel dat U de waarheid hebt verborgen voor wijzen en geleerden, maar aan kleine kinderen hebt bekendgemaakt. Dank U, Vader, zo hebt U het gewild!'
Jezus zegt in Johannes 14; “wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien”. Daar bedoelde Jezus niet mee, dat die discipelen wisten hoe God er uit zag of dat ze iets van God konden begrijpen. Maar Jezus liet in zijn optreden het Vaderhart van God zien. Jezus toonde in Zijn missie Gods overvloedige liefde voor jou en voor mij en voor alle mensen. Een God die niet heerst maar dient en hetgeen Hij liefheeft vooral koestert, zelfs in de tuchtiging. Een God die de liefde, vrede en blijdschap zelve is, in een mate die ons verstand oneindig ver te boven gaat.
Jezus heeft met die ernstige waarschuwing de drempel van de hemelpoort niet verhoogd. Integendeel; de drempel is helemaal weggenomen. Zelfs de bovendorpel is verlaagd. Zo laag, dat je alleen kunt binnenkomen als je klein bent. Zoals de ingang van de geboortekerk in Bethlehem. Je kunt alleen naar binnen als je je buigt en geen overbodige bagage meetorst.
Dit artikel is afkomstig uit de nieuwsbrief van Oasis Trails. In een Spaans dorpje, aan het pelgrimspad naar Santiago de Compostela, runt de Oasis Trails gemeenschap een kleine herberg. Het is een gemeenschap van gelovigen, die de gasten zowel praktisch als geestelijk met Jezus, het Levende Woord, in contact wil brengen. Heel praktisch en betrokken, op een manier die bij de gasten past. Lees hier meer over de Oasis Trails.
Praatmee