Gertine viert iedere week avondmaal: "Wezen van Gods genade komt me steeds helderder voor ogen"
Theologe Gertine vierde een jaar lang iedere week avondmaal en dat deed behoorlijk veel met haar. “Als ik niet afgelopen jaar iedere week brood en wijn had ontvangen, dan had ik niet de nieuwe, diepe betekenis kunnen ervaren die ik nu pas ervaar”, schrijft ze op de weblog Lazarus.
Gertine woont sinds een jaar in Engeland en viert bijna iedere week Communion in de Anglicaanse kerk. “Protestantse kerken zijn meestal erg op het Woord gericht. In sommige kerken neemt de preek zelfs de helft - of nog meer! - van de liturgie in beslag. Het geloof is 'uit het horen' wordt dan gezegd. Oftewel: zoveel mogelijk woorden gebruiken, dan komt de boodschap misschien wel aan. Begrijp me niet verkeerd, ik hou ook van preken. Het is een prachtig waagstuk. Het moment in de liturgie waarin de Schriften worden verbonden aan onze context. Waar de prediker een poging doet om uit te leggen wat het goede nieuws vandaag voor ons betekent.”
“Woordgerichtheid brengt ook met zich mee dat avondmaalsvieringen in protestantse kerken zo ongemakkelijk kunnen zijn. We willen de betekenis doorgronden met ons verstand, maar het lukt niet. Het ritueel verschrompelt tot een nietszeggend stukje brood en een betekenisloos slokje wijn. Ja, natuurlijk, het is ter gedachtenis aan Christus – dáárom doen we het. Maar is er nog iets meer te vinden?”
“Elke week ontvangen. Elke week weer. Er gaat iets van diepe vrede vanuit. Het wezen van Gods genade, die pure gave, komt me steeds helderder voor ogen. Omdat ik elke week weer naar voren mag komen, knielen, mijn handen ophouden, proeven”, schrijft Gertine over het wekelijks vieren van het avondmaal.
Praatmee