Een bed and breakfast en beheerders van een kerkje. Best een bijzondere combinatie.

"Zeker! In 2015 kregen we de kans om op deze plek een B&B te starten in de pastorie en het Koloniekerkje te verhuren voor bijvoorbeeld trouwerijen. In vijf jaar tijd hebben we best iets neergezet. Stapje voor stapje uiteraard, want we hebben moeten leren wat ondernemen is. In het begin durfde ik nog geen tientje uit te geven. Intussen ben ik veel praktischer: hebben we een extra koelkast nodig? Dan gaan we daarvoor zorgen.”

Was dit typisch zo’n droom, een B&B beginnen?
"Niet speciaal. Ik heb jaren gewerkt als teamleider in de maatschappelijke zorg. Dat vond ik leuk, maar je had altijd met negatieve situaties te maken. Ik wilde graag in een positieve omgeving werken, bijvoorbeeld als coördinator bij vakanties voor gehandicapten. Michiels passie lag juist – hij komt ook uit het maatschappelijk werk – bij eten en koken. We riepen dus weleens gekscherend dat we een B&B moesten beginnen. En tja, toen kwam dit op ons pad. We hebben overigens in het begin ons werk in Zwolle aangehouden. Pas na anderhalf jaar in ons nieuwe leven waagden we de tweede sprong: allebei ontslag nemen en vol voor de B&B en het kerkje gaan.”

Grappige naam voor een B&B, ‘Hierboven’. Zelf verzonnen?
"Ja. Toen we hier kwamen, moesten we vanaf nul beginnen, dus zelf een naam bedenken vonden we wel zo leuk. Aangezien de kamers letterlijk hierboven zijn – wij wonen met het gezin beneden – is ‘Hierboven’ heel passend. Plus dat het een leuke knipoog is naar het geloof.”

Heb je het geloof van huis uit meegekregen?
"M’n ouders gingen altijd naar de kerk, maar hebben het geloof niet opgelegd. In mijn puberteit was ik wel klaar met het kindergeloof van ‘ik ga slapen, ik ben moe’. Ik heb toen letterlijk tegen God gezegd: ‘Ik wil U graag leren kennen, maar als er niets gebeurt, dan niet.’ Ik wilde niet geloven omdat het erbij hoort. Ik heb vervolgens een bijbel gekocht, ben gaan bidden en ging me actief inzetten in de kerk. Ook bezocht ik een Captain’s Club – jongerenwerk van de Navigators – waar ik héél veel vragen heb gesteld. Na een paar maanden ervoer ik dat er iets wezenlijks was veranderd, ik ervoer de heilige Geest. Dat is altijd zo gebleven.”

In wat voor gezin ben je opgegroeid?
"Ik ben in Elburg opgegroeid en heb twee jongere zussen. De zus na mij is gehandicapt vanwege zuurstoftekort toen ze nog een baby was. Toch kon er bij ons thuis altijd heel veel. Ging het niet linksom, dan maar rechtsom. M’n ouders dachten altijd in mogelijkheden, hoe kan iets wél. Wilden we kamperen? Nou, dan gingen we uitzoeken wat daarvoor nodig was. Die mentaliteit heb ik meegenomen. Die kwam goed van pas in mijn werk als coördinator – en ook nu, bij de organisatie van bruiloften. Ik laat mensen graag vertellen hoe ze hun feestdag voor zich zien, welke sfeer, wat voor eten. Daarna kijken we wel hoe we alles gaan regelen.”

Hoe ervaar je God in je leven?
"Ik betrek God overal bij, maar ben wel een doener. Ik heb het idee dat God mensen leidt op de manier waarop Hij ze gemaakt heeft. Sommige mensen bidden en vasten totdat ze een antwoord krijgen. Maar zelf ervaar ik dat God me aanmoedigt om biddend die keuzes te maken waar ik m’n schouders onder durf te zetten, zoals de beslissing om de B&B te starten. En dat Hij tegen me zegt: ‘Ik ben erbij!’”

Was dat een kruispunt?
"Absoluut. De beslissing om van Zwolle naar Wilhelminaoord te verhuizen, was gigantisch. De huizenmarkt was slecht, we hadden nog nooit een B&B gerund, er waren redenen genoeg om het niet te doen. Met een bevriend echtpaar hebben we dit biddend bij God neergelegd. Ook hebben we veel gesproken met een financieel adviseur, een christen. Uiteindelijk hadden we voldoende vertrouwen om de stap te nemen. En dan nog, wat was het ergste dat ons kon overkomen? Dat het niets zou worden en dat we in een flatje in Zwolle terecht zouden komen? Nou, prima toch!”

Dat klinkt lekker luchtig.

"Ook als iets niet meteen goed uitpakt, is God erbij. Dat heb ik inmiddels wel geleerd over Gods leiding.”

En de toekomst?
"Tja, de toekomst. Ik heb Michiel in 2009 ontmoet, een paar jaar later zijn we zijn getrouwd, we hebben twee kinderen gekregen en een heel bedrijf neergezet. Er is best veel gebeurd in een korte tijd. Geen idee dus waar we over twintig jaar zitten. Wat we nu hebben, durven we ook weer los te laten. Maar voorlopig zitten we hier, hoor!”