Waarom 4 mei weer opnieuw gewaardeerd zou moeten worden
“Rood, wit en blauw zijn de kleuren van de vlag. Oranje is de wimpel die ‘k wapp’ren zag.” Het zijn de beginregels van een oud kinderliedje. Afgelopen zaterdag hebben we de vrolijke driekleur weer op veel plaatsen zien wapperen. Het is een teken: koningsdag is van ons allemaal! En natuurlijk zijn er de nodige stemmen tegen het koningshuis. Veel mensen vinden al het geld wat naar het koningshuis gaat overdreven en een aantal mensen zou het koningshuis het liefst afschaffen. Toch geniet bijna iedereen van koningsdag!
Precies een week later wappert de vlag opnieuw op veel plaatsen. Dit keer zonder de vrolijke oranje wimpel. Halfstok zelfs. Het feestgedruis van een week ervoor is tot stilte gekomen. Deze week is er namelijk tijd om te herdenken. Het is namelijk Dodenherdenking. De vraag die de laatste jaren speelt, is: “welke doden herdenken we allemaal?”
Als ik de bronnen er even bij zoek, ging het in de oorspronkelijke opzet om uitsluitend omgekomen Nederlanders in de Tweede Wereldoorlog. Sinds 1961 is deze definitie ruimer geworden. Alle Nederlandse oorlogsslachtoffers of omgekomenen sinds de Tweede Wereldoorlog worden herdacht.
Toch zijn er een heleboel mensen die dat niet genoeg vinden. Ze willen het liefst alle slachtoffers van oorlogen wereldwijd herdenken óf maar niemand herdenken. Vorig jaar werd er door de actiegroep “Geen 4 Mei Voor Mij” opgeroepen om te gaan schreeuwen tijdens de dodenherdenking. Die herdenking vinden ze namelijk hypocriet.
Dit jaar was er even sprake van dat het Wilhelmus niet zou gespeeld worden tijdens het binnenhalen van het bevrijdingsvuur in Winterswijk. Dat zou kwetsend zijn voor de Duitsers die daarbij aanwezig zijn. Uiteindelijk is na de nodige kritiek toch besloten het volkslied wel te spelen.
Het wordt tijd dat we onze herdenkdagen – dus ook 4 mei – weer gaan waarderen! Het is belangrijk dat we elk jaar (even) stil staan. Denkend aan degene die gestorven zijn, omdat ze wilden vechten voor de vrijheid van Nederland. Denkend aan degene die gestorven zijn, omdat anderen hen kozen als zondebok. Denkend aan degene die gestorven zijn, terwijl ze vochten voor de vrijheid van anderen. Het is belangrijk om even die stilte te voelen, zodat we opnieuw beseffen dat vrijheid niet vanzelfsprekend is!
Josefien Verschuure is secretaris bij SGP-jongeren.
Praatmee