Hoe het kruis van Jezus Martin Mans bemoedigde na een slecht-nieuws-bericht
"Terwijl ik aan het dirigeren was, zag ik achter het koor plots een groot kruis hangen. Toen realiseerde ik mij opeens heel bewust: daar hangt de zoon van God, God heeft als Vader Zijn Zoon aan ons gegeven." Martin Mans: organist, dirigent én componist. Hij kreeg al een gouden en platina plaat voor zijn albums. Samen met Kerk in Actie heeft hij nu de gratis cd Daarom Pasen uitgebracht. Een mooie gelegenheid om hem te vragen naar zijn paaservaringen.
Martin, je hebt al heel wat succesvolle cd's uitgebracht. Wat was het idee achter deze specifieke cd?
"Ik kreeg de uitnodiging voor de cd via Jacco van Delden. Hij is betrokken bij Kerk in actie en hij vroeg of ik interesse had voor Daarom Pasen! Vanavond is het eerste concert! Samen hebben we gekeken hoe we de cd het beste vorm konden geven."
Maar waarom Pasen?
"Het verhaal kan niet losstaan van de kersttijd en de lijdenstijd. Het begint met een lied waar ook de lijdensweg van Christus langskomt. Eli, Eli, Lama Sabachtani. Het is een prachtig thema om te mogen verwerken in het programma dat we de mensen voorschotelen. Het maakt op mensen vaak nog meer indruk dan het kerstverhaal. Ik blijf door de muziek ook dicht bij mijn geloof. Augustinus zei vroeger al: zingen is dubbel bidden en volgens mij is dat nog steeds waar. Ik bedoel daarmee dat muziek heel krachtig is. Daarnaast zegt de boodschap van Pasen bij heel veel mensen meer dan de wekelijkse boodschap die in de kerk gebracht wordt heb ik het idee."
Waarom is Pasen zo'n dankbaar thema voor jou?
"Er is weer hoop, Jezus is voor ons aan het kruis gegaan en voor onze zonden gestorven. Er is altijd zoiets als hoop, geloof en liefde. En voor mij is het dan misschien nog meer hoop dan geloof. Vooral de afgelopen tijd met al die dingen die er gebeuren. Ik begrijp dat niet soms. Ik heb daar wel mijn vraagtekens bij eerlijk gezegd. Er gebeurt zoveel ellende. Maar dan is het zo mooi dat we hoop hebben. Dat komt ook naar voren in mijn muziek."
Hoe ziet jouw Pasen er normaal gesproken uit?
"In de aanloop naar Pasen heb ik vaak veel concerten. Maar Eerste Paasdag heb ik vrij en die houd ik ook echt voor het gezin. Tweede Paasdag heb ik dan weer drie concerten staan. Op Eerste Kerstdag doe ik dat ook zo, die dagen zijn voor mijn gezin. Als het Pasen is, is het voor mij eerlijk gezegd qua concerten vaak alweer voorbij. De concerten die ik op Tweede Paasdag geef dat zijn niet meer de Daarom Pasen concerten. Ik ben nu ook alweer bezig om naar de concerten rond Koningsdag te kijken bijvoorbeeld. Ik ben altijd aan het vooruit denken en plannen."
Welke dierbare herinneringen koester je uit het verleden als het gaat om Pasen?
"Dat zijn vooral de momenten tijdens de concerten. Ik was bijvoorbeeld een keer onderweg naar een concert toen ik te horen kreeg dat mijn jongste zoon ziek was. Het was verder niks ernstigs maar ik maakte mij toch zorgen. Toen ik later aan het dirigeren was zag ik achter het koor plots een groot kruis hangen. Toen realiseerde ik mij opeens heel bewust: daar hangt de zoon van God, God heeft als Vader Zijn Zoon aan ons gegeven. En nu maak ik mij, als vader, druk om mijn zoon die thuis ligt met koorts. Hij gaf zijn leven voor mij en ik maak mij zorgen om mijn eigen ding. Daarin is zoveel hoop, in die parallel."
Zag je dat als een bemoediging of dacht je waar maak ik me eigenlijk druk om?
"Nee, ik voelde mij juist begrepen en verbonden met God daarin. Misschien dacht ik ook wel waar maak ik mij druk om inderdaad. Maar Hij ziet ook onze kleine noden."
Leg je die emoties ook in je muziek? Hoe ontstaat zoiets? Krijg je een ingeving, een bepaald gevoel?
"Het is niet zo dat ik daar elke ervaring honderd procent mee bezig ben, het is ook een profesie die ik uitoefen, die technieken heb ik aangeleerd. Maar ik probeer dat gevoel ook op te roepen bij mezelf en bij mijn koorleden, dat je zoiets als het stuk eli eli lama sabachtani ook niet zomaar op de automatische piloot doet maar dat wel voelt. Maar de ene dag heb je dat wel en de andere dag is het ook gewoon werk. Maar ik probeer het altijd wel zo dicht mogelijk binnen te laten, het is geen toneelspelen."
Gaan de buren ook naar je concerten?
"Ja, dat is wel leuk. Ik ben een vervent fietser, ik zit bij zo'n wielrenclub en dan maak je weleens een praatje. Ik vind dat echt heel leuk om te doen. Je weet dan niet zo heel veel van elkaar maar laatst had ik een concert en toen heb ik een stel uitgenodigd. Die hebben niks met een kerk en die zaten dan bij een concert van mij. Dat vind ik dan ontzettend gaaf. Ze vonden het geweldig!"
Hebben ze jouw cd al?
"Ja, ik geef ook weleens een cd weg en zo. Het is vooral leuk als mensen die er niets mee hebben dan persoonlijk contact met je opnemen en zeggen dat ze er toch door geraakt worden."
Zie jij de cd als een evangelisatiemiddel?
"Dat is het absoluut, het is een hele mooie manier om de aandacht op Pasen te vestigen. Daarom wordt de cd ook gratis beschikbaar gesteld. Later komt daar dan een follow up achteraan of ze ook nog iets willen bijdragen aan Kerk in Actie. Duizenden zijn er op dit moment al van verspreid en het is prachtig als mensen daar van kunnen genieten."
Wil je ons tot slot nog wat meegeven?
"Op de cd heb ik ook geschreven dat het Pasen is omdat het kerst geweest is en omdat er lijden is geweest."
Je legt veel nadruk op wat er vooraf gaat aan Pasen, wat vind je daaraan zo belangrijk?
"Met kerst is iedereen wel bezig maar met Pasen is dat gewoon minder. En dat vind ik het mooie en het belangrijke om mee te geven. Het begint natuurlijk met kerst."
Praatmee