Massaslachting in Nigeria: 120 christenen gedood door radicale moslims
Terwijl de wereld nog steeds in de ban is van de 'moskeeshooting' in Nieuw-Zeeland, zijn er sinds afgelopen maand alweer 120 christenen vermoord door de islamitische Fulani-herders in het zuiden van Kaduna, in Nigeria. Dat meldt de organisatie Christian Solidarity Worldwide (CSW).
De organisatie noteerde onder meer 52 doden en 100 vernietigde huizen afgelopen maandag, na de laatste aanval op Inkirmi en Dogonnoma in Maro. Onder de slachtoffers zijn ook vrouwen en kinderen.
Overlevenden van de aanval vertelden CSW dat ze in drie groepen werden verdeeld. Eén groep moest mensen doodschieten, een andere groep moest huizen in de fik zetten van mensen die vluchtten. En de derde groep moest in de bosjes wachten om vluchtende bewoners te onderscheppen.
Later op dezelfde dag werden duizenden mensen gewond geraakt en werden er 43 huizen vernietigd bij een aanval van de militante Fulani-herders in een ander dorp.
De Fulani-herders zijn islamitisch en vechten met christelijke boeren over stukken land. De onenigheid tussen herders en lokale stukken land en waters, blijft doorgaan en mondde uit in een conflict. Volgens Christian Post zijn er afgelopen jaren al duizenden christenen vermoord door deze groep.
Een rapport, opgesteld door Open Doors, sprak vorig jaar van een religieuze zuivering in Nigeria. Daaruit blijkt dat de herders voornamelijk ’s nachts aanvallen. Ze vallen geïsoleerde christelijke gemeenschappen aan en steken alles in brand wat ze tegen komen. De bewaking van de gemeenschappen is niet voldoende om de aanvallen af te slaan. Vrouwen en kinderen worden niet gespaard. Velen van hen worden ontvoerd en seksueel misbruikt.
Het rapport geeft aan dat de overheid faalt in de bescherming van christenen. Er wordt geen enkel gehoor gegeven aan de noodkreet van de slachtoffers. Veel christenen die gevlucht zijn leven in nabijgelegen kampen en ontvangen geen steun vanuit de overheid. Als de Nigeriaanse overheid niet ingrijpt, zullen de overgebleven christenen zich gedwongen voelen de regio te verlaten.
Praatmee