Corien begeleidt mensen met psychische problemen: "God heeft mij niet nodig"
“Ik vind het fantastisch dat God mij wil gebruiken om dienend bezig te zijn. Ik ben geen carrièretijger die voortdurend hogerop wil. Daarom verveelt dit werk ook nooit,” zegt Corien Spoelstra-van Middelkoop. Zij is alweer ruim twintig jaar werkzaam bij de christelijke ggz organisatie Eleos. Corien vertelt over haar werkzaamheden en een ingrijpende ervaring.
Corien is afkomstig uit een christelijk gezin. Haar geloof is in positieve zin met name beïnvloed door haar moeder. “Op een oprechte en warme manier heeft zij altijd haar geloof uitgedragen naar de mensen om haar heen. We hebben het thuis niet gemakkelijk gehad. Mijn vader kon op een gegeven moment niet meer werken als reumapatiënt. Dat betekent dat het in financieel opzicht een zware tijd was voor mijn ouders met vijf kinderen in huis. Maar mijn moeder benadrukte dat God zorgt. Haar geloofsvertrouwen maakte op mij een diepe indruk.”
Waarom koos je voor de psychiatrie?
“Ik heb het gevoel dat God mij dienend wil gebruiken. Van nature ben ik extravert en een leiderstype. Maar juist in deze dienende rol, leer ik om meer en meer op Jezus te lijken. Ik denk dat dit ook weer met mijn thuissituatie te maken heeft. Mijn vader had last van depressies en fysieke ongemakken. Daardoor heb ik al snel geleerd hoe belangrijk het is om voor een ander klaar te staan. Binnen de psychiatrie ben ik mede daardoor helemaal op mijn plek. Hier ervaar ik zielsverbondenheid met onze bewoners.”
Welke rol speelt je geloof daarin?
“Een cruciale rol,” maakt Corien duidelijk. “Wanneer ik het van mijzelf verwacht, ga ik vaak onderuit omdat ik dan vertrouw op mijn eigen ideeën en kwaliteiten. Mijn geloof leert mij om ook het helpen van kwetsbare mensen alleen van Hem te verwachten.”
Bij Eleos komt ze regelmatig tegen dat mensen minder sterk in hun geloofsschoenen staan. “Ik wil naast hen staan en niet mijn geloofszekerheid opdringen en dus voor de troepen uit lopen. Ik mag getuigen, het overtuigen mag ik aan de Heilige Geest over laten. Dat heb ik in het verleden wel eens geprobeerd, maar dat heb ik inmiddels wel afgeleerd.”
Je werkt al meer dan 20 jaar met plezier bij Eleos, wat motiveert je voor dit werk?
“Mijn drijfveer is dat ik hier het beste tot mijn recht komt. Ik ben wel eens benaderd voor coördinatorsfuncties in een andere organisatie. Daar heb ik bewust niet voor gekozen, omdat ik dan meer geneigd ben om te vertrouwen op eigen kracht. Hier mag ik werken vanuit een dienende functie. Dit motiveert mij om een dienende houding te blijven aannemen. Het mooie is dat ik door veranderingen in het werk uitdaging blijf vinden. Omdat door bezuinigingen onze manager is vertrokken heb ik een aantal praktische taken erbij gekregen zoals het dienstrooster bijhouden en onderhouden van contacten met onderaannemers en de facturatie die daar bij hoort.”
Hoe komt het geloof bij Eleos concreet aan de orde op werkdagen?
“Tijdens teamvergaderingen doen we een rondje wel en wee, bidden we met elkaar en zoeken we naar de wil van God door de Bijbel te openen. We maken in ons werk veel verdrietige dingen mee. Dan is het een uitdaging om onze hoop op Hem te blijven focussen. Daarnaast geven we invulling aan christelijke feestdagen. Ook in begeleidingsgesprekken proberen we geloof aan de orde te brengen. Dat is per persoon afhankelijk. Er zijn mensen die hun geloof liever alleen met een dominee of ouderling bespreken. Dat is aan hen. Het is mooi dát mensen in ieder geval woorden geven aan hun geloof. Daar gaat het om!”
Is er een indrukwekkende ervaring die je tot op de dag vandaag is bijgebleven?
“In 2013 trof ik in haar kamer een overleden bewoner aan. In eerste instantie had ik niet in de gaten dat deze mevrouw was overleden. Toen ik in de gaten had dat het mis was, raakte ik in een shocktoestand. Ik ben niet zo gauw onder de indruk, maar dit keer dus wel.”
Voordat het alarmnummer 112 werd geïntroduceerd moesten mensen bellen naar 0611. “Ik was zo in de waar dat ik dat oude alarmnummer heb gebeld. Toen niemand opnam ben ik letterlijk op mijn knieën gegaan: 'God, U moet mij nu helpen!'. Vervolgens ervoer ik dat Hij tegen mij zei: 'Corien, je moet 112 bellen.' Deze zin bleef zich herhalen in mijn hoofd tot dat ik daadwerkelijk in staat was om dat te doen. Ik was en ben écht afhankelijk van God. Hij bracht mij tot rust. God maakte mij duidelijk: 'Laat het aan mij over.' Dat gaf enorm veel rust en gaf mij kracht om mijn verdere taken te doen
Toen ik 's avonds buiten zat, kwam er een bewoner naar mij toe met een kopje soep. Toen waren de rollen even omgedraaid. Een cliënt zorgde voor zijn begeleider!”
Welke levensles/geloofsles heb je geleerd sinds je bij Eleos werkt?
“Dat God mij niet nodig heeft. Alles wat ik mag doen is genade. Dit werk hangt niet van mijn tempo af. Het gaat namelijk niet altijd zoals ik heb uitgestippeld. Alsof God door sommige situaties zegt: 'Doe gewoon je werk en ik doe de rest.' Ik vind het fantastisch dat God mij wil gebruiken om dienend bezig te zijn. Ik ben geen carrièretijger die voortdurend hogerop wil. Daarom verveelt dit werk ook nooit. Omdat het bij mij past. Gaven en talenten heeft God mij voor het hele leven gegeven en niet voor een bepaalde periode.”
Praatmee