Het Goddelijke en vijandelijke gezagsmodel in christelijk Nederland
Gezag is een onderwerp dat vaak spanning oproept. Gezag in christelijke gemeenschappen en dan zijdelings daarbij over de verhouding tussen man en vrouw. Het is simpel gezien zo, denk ik, dat je vanuit de Bijbel kan zeggen dat er twee oorspronkelijke gezagsmodellen zijn;
1. Het Goddelijke gezagsmodel; dat gehoorzaamheid als keuze geeft, dat nooit dwingt, zelfs niet als je daardoor in de problemen zou komen. Gebaseerd op onvoorwaardelijke liefde, overgave en vertrouwen. Altijd een vrije keuze, vanuit een vrije wil. Vanuit vaderschap, zoals de gezagsverhouding God en mens functioneert. Met alle vaak ogenschijnlijke nadelige gevolgen op korte termijn.
2. Het vijandelijke gezagsmodel; dat gehoorzaamheid afdwingt met vaak als belangerijkste argument dat je bij ongehoorzaamheid in de problemen zal komen. Er zal een vloek volgen als je tegen Gods wil ingaat. Het ontstaan van dit model berust op een daad van rebellie en dus verwacht het ook altijd rebellie en is daardoor gericht op onderdrukken in plaats van tot bloei brengen. Allerlei straffen zullen volgen en onheil over jezelf afroept. Gebaseerd op wet, dwang en onderwerping. Geen vrije keuze. Vaak met goede resultaten op korte termijn.
In de praktijk is het vaak een mengelmoes van deze twee varianten. Waarbij de balans vaak toch al snel doorslaat naar de tweede variant. Vreemd genoeg hebben de teksten over gezag en autoriteit van leiders vaak meer aandacht in het onderwijs in christelijke gemeenten dan alle teksten over de verantwoordelijkheid en vrijheid van iedere gelovige. En van de verantwoordelijkheid van de leiders om deze gelovige toe te rusten en tot hun bestemming te brengen.
Als je als voorbeeld het huwelijk neemt, maakt het veel duidelijk. Zonder twijfel heeft de man vanuit de Bijbel gezien een bepaald gezag over zijn vrouw. Op het moment dat ze dat aanvaard, door met hem te trouwen, valt ze onder dat gezag. Maar wat houdt dat gezag dan in? ‘Daarom, zoals de gemeente aan Christus onderdanig is, zo ook de vrouwen in alles hun eigen mannen. Mannen, heb uw eigen vrouw lief, zoals ook Christus de gemeente liefgehad heeft en Zich voor haar heeft overgegeven' - Efeziërs 5:25-26.
Vrouwen moeten hun mannen onderdanig zijn zoals (!!!) de gemeente aan Christus. Nou als je de kerkgeschiedenis er op naleest dan zal je erachter komen dat die gehoorzaamheid van de gemeente aan Christus vaak ver te zoeken is. Van alle dingen die Jezus vraagt van Zijn gemeente, zijn er maar weinig die de gemeente zonder problemen en gehoorzaam uitvoert! Voor de kritische lezers een aantal dingen die Jezus vraagt; liefde en eenheid, uitgaan om alle volken het evangelie bekend te maken, zieken te genezen, bevrijding te brengen, weduwen en wezen te helpen en de armen te voorzien van eten en drinken.
We zullen het er toch wel over eens zijn dat - door de eeuwen heen - de gemeente niet altijd even hartstochtelijk heeft gehoorzaamd in deze dingen.
En dan daarna staat er: ‘dat mannen hun vrouwen lief moeten hebben zoals (!!!) Christus de gemeente’.
Aan het kruis dus als man. En vanuit die nederige, liefdevolle houdig zal de bereidheid van je vrouw om je gezag te aanvaarden toenemen. Een vorm van gezag wat nooit dwingt, maar alleen maar geeft, hoopt en vol positieve verwachting is. Een vorm van gezag die natuurlijk is en waar niemand zich ongelukkig bij zal kunnen voelen.
Sommigen zien gezag nog steeds als een verworvenheid, als een middel om mensen te sturen zodat visie en doelen van de gezagsdrager bereikt zal worden. Maar ik ben van mening dat gezag een van God gegeven verantwoordelijkheid is, een middel om mensen te helpen hun visie en doelen te realiseren. Zodat we krachtige, volwassen, verantwoordelijke christenen krijgen. Als we iets nodig hebben, als een basis voor vernieuwing en herleving, is het een gezagsreformatie. Leiders die niet vanuit dwang, maar vanuit vader- en moederschap mensen tot bloei brengen.
Heb je een vraag of opmerking voor Albert? Bezoek hier zijn Facebookpagina.
Praatmee