Van aardse dromen naar een hemels visioen
Dromen doe je in je slaap. Dus als je als kerkelijke gemeente meent dat alles wel goed gaat terwijl de secularisatie om je heen grijpt, maar je vergadert rustig over zaken die het wezen van de kerk zelden raakt, dan slaapt de gemeente.
Het gaat ook bij veel gemeenten(leden) langs hen heen dat het aantal leden jaarlijks met 2% afneemt en als het opgemerkt wordt, dan vinden we al snel dat de oorzaak buiten de kerk ligt. En zo dromen we weer verder van vergadering naar vergadering.
In enkele gevallen wordt er, als er wat tijd over is, het punt evangelisatie op de agenda gezet. Maar de betrokkenheid om na te denken over oorzaken van kerkverlating is bij velen afwezig.
En men dommelt weer in tot er een alarmroep klinkt over het feit dat we als christenen steeds meer een minderheid vormen in de samenleving en er weer enkele kerken in de omgeving dicht gaan en een andere bestemming krijgen.
Verder zijn we druk bezig met zoveel dingen dat de hoop op het eeuwige leven niet zo leeft.
We dromen liever verder over ons werk, zorgen en alles waar mee we druk kunnen zijn.
Op de één of andere manier slapen veel gemeenteleden al jaren. Want hoe is het anders mogelijk dat jaar en dag gepreekt wordt en er meer kerkverlating is dan groei? Slapen ze of dromen ze over hun carrière of zorgen, of is het een oordeel van horende niet verstaan (Lukas 8:10).
Kan het ook zijn dat de prediking niet om aan te horen is, omdat deze alleen verhalend en beschrijvend is en de dynamiek en de radicaliteit van de Bijbelse boodschap ontbreekt (zie ook dit artikel van Mr. D.J.H. van Dijk).
Worden de dwalingen van deze tijd in het licht van de Bijbel gesteld en de huidige afgoden ontmaskerd als afval aan de levende God? Of gaat het in de kerk vooral om aardig te blijven voor elkaar in plaats van concreet de zonden aan te wijzen en krachtig op te roepen tot bekering en schuldbelijdenis? Alleen dan kan de Heilige Geest werken in de gemeente.
Daarom staat er in Efeze 5:14, 'ontwaakt u die slaapt en staat op uit de doden en Christus zal over u lichten.' Dan komt er licht in de duisternis als we wakker worden en gaan zien dat we druk waren met veel dingen, op zich niet verkeerd, maar vaak wel hindernissen in de strijd om het eeuwig leven.
Want wie zich blindstaart op het heden, ziet het geluk van de eeuwigheid niet meer.
Maar wie in het geloof op Jezus ziet, mijn Bruidegom, die gaat met Johannes in het boek Openbaring hemelse visioenen zien en verlangen naar Zijn wederkomst. Dan ga je getuigen Hij is mijn Liefste.
Een verwachtende gemeente wordt dan vanzelf een getuigende gemeente, daar heb je geen twee jaar voor nodig, maar misschien een paar Mweetjes in gedachten houden en enkele praktische handvatten. Begin thuis maar te zingen: Het blij vooruitzicht dat mij streelt, ik zal ontwaakt Uw lof ontvouwen.
Gert van Merkerk is actief als evangelist. Klik hier om zijn website te bezoeken.
Praatmee