Kerken in Syrië zijn een licht in de duisternis ondanks de burgeroorlog
Ooit een van de meest stabiele landen in het Midden-Oosten waar christenen veilig konden leven, nu al jarenlang in de hoogste regionen van de Ranglijst Christenvervolging: Syrië staat op plaats 11. Kerken vormen een licht in de duisternis van de burgeroorlog die al jarenlang woedt. Eén van de kerken die hulp biedt aan slachtoffers van de oorlog is de kerk van pastor Edward uit Damascus.
“Ik ben dankbaar dat de omgeving nu veilig is. De gevechten en bombardementen zijn voorbij en we horen geen nieuwsberichten meer over mensen die zijn gedood of gewond zijn geraakt. Dat is een grote opluchting voor iedereen”, schetst hij de situatie in de Syrische hoofdstad. Toch plaatst hij een kanttekening bij deze uitspraak. “De omgeving mag dan veilig zijn, mensen zijn er nauwelijks meer. Mensen hadden de hoop dat na het eindigen van de oorlog de toekomst er weer rooskleurig uit zou zijn. Maar daar lijkt het niet op. Er moet nog heel veel werk worden verzet en als kerk doen we ons uiterste best om de hoop levend te houden.”
Zorg om jongeren Pastor Edward maakt zich in het bijzonder zorgen over de jongere generaties. Hij schat dat er een complete generatie verloren is gegaan, van jonge mannen in het bijzonder. “We voelen het als onze hoogste prioriteit om jongeren te ondersteunen. Zij hebben zoveel angsten en trauma’s door moeten maken. Daarom moeten we hen helpen waar we kunnen”, zegt pastor Edward. “Niet alleen door een boodschap van hoop in de kerk te verkondigen, maar door aanwezig te zijn in hun gezinnen, hun emotionele wonden en behoeften te kennen. Er moet een generatie opgroeien die gezond is en die het stokje van onze bediening op een gezonde manier kan voortzetten. Dit is een zware taak die ons wacht, maar we vertrouwen erop dat God ons bijstaat.”
Center of Hope Deze hulp wordt bijvoorbeeld gegeven via de kliniek van de kerk. ‘Center of Hope’ heten deze plekken waar mensen terechtkunnen voor zowel medische als geestelijke zorg. Er zijn nu negen centra, eind 2020 moeten dat er zestig zijn. Er worden mensen geholpen met gehoorproblemen, maar ook kunnen jongeren er terecht om zich aan te melden voor een (beroeps)opleiding. “We helpen jongeren met school, want dat is een andere uitdaging. Veel jongeren zijn een tijd lang niet naar school geweest. Anderen gingen wel, maar konden alles maar moeilijk bijbenen vanwege de oorlog. Onze onderwijsprojecten bouwen aan het zelfvertrouwen van kinderen en jongeren en helpen hen op school te blijven en te blijven leren.”
Afhankelijk van God Ook al is er veel pijn en gebrokenheid onder het Syrische volk, pastor Edward houdt hoop voor een betere toekomst. “Ware hoop kan elke uitdaging overwinnen. Die hoop vinden we in het Woord van God en de kracht van de Heilige Geest”, zegt pastor Edward. Hij ziet de uitwerking daarvan om zich heen. “Het Woord en de Heilige Geest laten heelheid en licht herrijzen vanuit de as. Als kerk gebruiken we alles wat we in ons hebben om mensen te helpen, maar uiteindelijk zijn we ons er van bewust dat we afhankelijk zijn van Zijn goddelijke steun.”
Kracht van kerk wereldwijd Open Doors is al lange tijd betrokken bij de kerk van pastor Edward. De Syrische voorganger sprak een aantal jaren geleden op de Open Doors-dag en is zich er terdege van bewust dat hij door christenen wereldwijd wordt gesteund. “Ik ontving een brief van een vrouw die schreef: ‘Ik heb elke dag voor je gebeden’. Ik heb onze gemeente hierover verteld: we zijn werkelijk het lichaam van Christus, we geven om elkaar en ondersteunen elkaar. Ik wil mijn waardering uitspreken en duidelijk maken dat de Heer jullie gebeden verhoord. We zijn nog steeds in Syrië door de kracht van gebed en door uw steun”, zegt pastor Edward.
“We hebben uw gebed nog altijd nodig”, vervolgt hij. “Ons land is nog niet hersteld. We zien nog verschillende uitdagingen vanwege de crisis. Mensen zijn in rouw, kunnen geen woorden geven aan hun gevoelens. Overal kampen mensen met posttraumatische stress. Ze ondervinden nu de gevolgen van hun lijden in de afgelopen jaren. Vallende bommen zijn niet meer de uitdaging. Onze uitdaging ligt in het helen van gebroken mensen.”
Praatmee