Voor de Edense Esther begon de dag vrij normaal. Samen met haar twee zoontjes van twee en drie en het wondertje in haar buik was ze op weg naar werk. "Vrolijk meezingend met de liedjes van Piet Piraat begon mijn dag goed", vertelt ze. "Jouw dag moet vreselijk begonnen zijn, je bent waarschijnlijk wakker geworden met de gedachten dat het leven voor jou geen zin meer had?"

Spoorwegovergang
Esther reed richting de spoorwegovergang toen ze het meisje plotseling zag lopen. "Een naar voorgevoel bekroop me en ineens werd dit gevoel bevestigt. Je sloeg af, niet een weg in, maar het spoor op."

De moeder aarzelde geen moment, zette haar auto in de berm en rende naar het meisje toe. Ze vroeg haar te stoppen en van het spoor af te komen, maar het meisje reageerde niet. "Ik heb naar je geschreeuwd, dat je moest stoppen, van het spoor moest komen, wat je mensen wel niet aan doet met deze actie en dat er zoveel goede hulp is tegenwoordig."

"Toen je hierop niet reageerde kreeg ik het afschuwelijke gevoel dat dit weleens uit kon lopen op een vreselijke nachtmerrie."

Laatste poging
Esther leek niet binnen te komen bij de jonge vrouw. "In mijn laatste poging schreeuwde ik; “Ik ben zwanger en ik heb 2 kleine kinderen in mijn auto zitten, alsjeblieft stop en doe mij en jezelf dit niet aan!" Ze stopte even en keek langzaam omhoog. Esther zag complete verwarring en angst in haar ogen.

"Je begon ineens op een vrij rustige manier te vertellen dat niemand jou kon helpen, je ouders verdoemden jou, ze verdoemden je vriend en alles wat jij deed. Wat heeft mijn leven dan nog voor zin? Is wat je me vroeg. Ik zei dat ik echt snapte dat het nu zo voelde voor jou, maar dat dit echt niet zo was. Je moest me geloven!"

Politie
Het meisje liep weg van het spoor en vroeg of Esther haar verder met rust wilde laten. Esther besloot terug naar haar auto te gaan, terwijl ze de jonge vrouw langzaam uit het oog verloor. "Uiteraard heb ik wel de politie gebeld en hebben zij met man en macht geprobeerd jou alsnog te vinden maar je was nergens te bekennen."

"Ik hoop meisje, dat je gewoon naar huis bent gegaan, lekker in je bed bent gaan liggen en hebt gedacht; “misschien had ze gelijk, misschien moet ik dit niet doen en moet ik hulp zoeken”. Ik hoop het zo."

Vallen
"Mocht je dit op wat voor manier lezen, laat je me dan weten hoe het met je gaat? Het leven is echt te mooi, ook al zal het soms met vallen en opstaan zijn."

Vond je dit een mooi artikel? Dit artikel is powered by Bambr.
Klik hier om meer artikelen op Bambr.nl te lezen.