Daniel groeide op in een nominaal islamitisch gezin. Hij kon goed leren en zijn ouders investeerden daarom flink in hem. Hij fungeerde als het religieuze uithangbord van de familie. “Ik leerde snel de Arabische taal om de Koran te lezen en voor te kunnen dragen. Omdat slechts weinigen dit kunnen, werd ik uitgenodigd om bij religieuze ceremonies uit de Koran voor te lezen. Ik werd al snel een bekendheid en mensen keken tegen me op.

Toekomst
Hoewel hij een grote afkeer had van het christendom, werd Daniel al op jonge leeftijd op een opmerkelijke manier geconfronteerd met Jezus. “Ik was twaalf jaar en speelde met andere jongens. Een van hen nam een vel papier en deelde het in zeven stukjes. Op elk papiertje schreef hij iets. Vervolgens werden alle papiertjes in elkaar gevouwen, in een doos gestopt en goed door elkaar geschud. Iedereen moest toen een papiertje uit de doos halen. Op het papiertje stond geschreven wat je toekomst zou zijn. Toen mijn vrienden de papiertjes openden, stond er: je wordt leraar. Of: je wordt legerofficier. De volgende zou burgemeester worden. We klapten en hadden veel lol met elkaar. Toen ik aan de beurt was en het briefje opende, stond er: je zult christen worden. Ik schrok en schaamde me vreselijk, want ik stond bekend als een religieuze jongen. Ik werd erg boos en schreeuwde tegen mijn vriend die de briefjes had geschreven: ‘Ik ga je afmaken.’ Hij begon te huilen en antwoordde: ‘Je hebt dat briefje toch zelf gepakt? Je hebt ook kunnen zien dat ik de papiertjes goed door elkaar heb geschud.’ Hij had gelijk. Ik ben weggelopen en ging in een hoekje zitten huilen.”


(Daniël en zijn vrouw voor hun bekering)

Radicaal
Daniel studeerde aan de universiteit en ontwikkelde zich tot een radicale moslim. Het is de tijd waarin Ayatollah Khomeini de geestelijk leider was van Iran. Daniel had aanvankelijk veel respect voor hem. “Ik wijdde me volledig aan hem toe en beloofde samen met mijn vrienden elke Iraniër radicaal te maken en de islam over de hele wereld te verspreiden. Ik werd uitgenodigd om een revolutionair leger op te zetten, met als hoofddoel Israël te veroveren als centrale staat binnen de islamitische wereld.” Daniel stond aan de wieg van de islamitische Hezbollahbeweging die is gehuisvest in Libanon. Hij moest rekruten trainen in militaire tactieken en in het maken van zelfmoordbommen.

Het grote enthousiasme voor Khomeini verdween toen bleek dat de geestelijk leider zijn beloften voor meer vrijheid en democratie niet nakwam. Toen Daniel tijdens een ontmoeting met Khomeini van hem te horen kreeg dat vrijheid tot het rijk van de hel behoorde, werd hij steeds kritischer en sloot hij zich uiteindelijk aan bij een oppositiepartij. Deze partij behaalde al snel een meerderheid bij de verkiezingen. Daniel werd zo een vijand van het regime. Hij werd ontvoerd en kwam met vier vrienden in een dodencel terecht waar hij zwaar werd mishandeld. Daniels vrienden werden vermoord, maar zelf wist hij te ontsnappen. Vervolgens vluchtte hij naar Turkije. Zijn vrouw en drie kinderen liet hij in Iran achter.

Opgelicht
In Turkije probeerde Daniel een nieuw leven op te bouwen. Na twee jaar bezocht hij er een kerk. “Ik was op zoek naar een voormalige zakenpartner die me had opgelicht. Hij was er met mijn geld vandoor gegaan en naar Duitsland gevlucht. Hij kwam wel eens in die kerk en ik hoopte er informatie over hem te krijgen. Voor de eerste keer in mijn leven ging ik naar een kerk. Ik vond het uitdagend, maar ook beangstigend omdat ik het als een onreine plaats beschouwde. Ik ging achteraan zitten. Als er iets vreemds zou gebeuren, kon ik makkelijk vertrekken. Na de samenkomst werd ik vriendelijk begroet. Toen ik de christenen vertelde over mijn situatie, deed hen dat verdriet. Ze vonden het heel vervelend dat ik veel geld had verloren aan iemand die soms in hun kerk kwam. Ze beloofden te helpen om de man op te sporen. Ze moedigden me aan om terug te komen. Daarna ging ik elke week naar die kerk. Ik miste geen enkele zondag. Lachend: ‘vanwege mijn geld’."

Droom
Daniel is helemaal in de war. “Voor mij waren christenen lelijke, immorele en onreine mensen. Ik dacht bij mezelf: Wat een prachtige wezens zijn deze mensen. Ze helpen moslims op een onbaatzuchtige manier.” Aanvankelijk probeerde Daniel de christenen nog te overtuigen van de waarheid van de islam, maar zijn motivatie daarvoor werd snel minder. “Op een nacht droomde ik van een aardbeving met vuur en wind. Ik was op dat moment in het huis van mijn vader. Het was erg beangstigend. Huizen werden vernietigd en mensen stierven. Ik riep tegen God: ‘Laat me niet sterven alstublieft. Help mij. Toen zag ik een licht en hoorde een stem die zei: ‘Ik ben Jezus en Ik zal je helpen. Ga uit je vaders huis.’ Ik rende naar buiten en toen stortte het huis in elkaar. Toen ik wakker werd, besefte ik dat het een droom was. De zondag erop preekte de dominee over het huis op de rots. Alles wat ik in de droom gezien had, kwam in de preek voorbij. Ik begreep dat ik afscheid moest nemen van alle tradities die ik van mijn voorvaderen geërfd had.”

Bekering
Daniel bekeerde zich tot het christendom en kort hierna kon zijn vrouw ook naar Turkije komen. Zij leerde Jezus ook via een droom kennen. Met hun drie kinderen vertrokken ze in 1991 naar Australië, waar Daniel een bediening kreeg om via de media moslims te bereiken met het Evangelie. Dit levert bedreigingen op, maar het maakt hem niet bang. “Zolang God me wil gebruiken om moslims over Gods liefde te vertellen, zal me niets overkomen. Als het anders is, dan is het ook goed.”

Bovenstaand verhaal verscheen eerder op de website van SDOK. Verhalen van SDOK in je mailbox ontvangen? Klik hier om je aan te melden.