Avondmaal vieren kan gewoon aan de keukentafel op een doordeweekse dag
In de eerste hoofdstukken van Handelingen is te zien dat de jonge kerk iedere dag de maaltijd van de Heer vierde, in combinatie met hun gezamenlijke maaltijden.
Blijkbaar ging dat niet vervelen, want ze deden dat ‘vol vreugde’.
Iemand uit mijn omgeving verzuchtte eens dat hij het liefst maar heel af en toe avondmaal zou willen vieren. Anders zou het immers een sleur worden. Ik vroeg mij af of deze man het dan ook vervelend vond om iedere dag getrouwd te zijn met de vrouw waar hij van hield. Dat leek me eigenlijk niet, als ik zag hoe liefdevol ze met elkaar omgingen. Op dezelfde manier zou het avondmaal natuurlijk alleen maar een sleur kunnen worden, als Christus een sleur wordt! Dat zou betekenen dat je geen zin meer hebt om Hem dagelijks te ontmoeten. Dan wordt het echt tijd om je zorgen te maken over je relatie met de Heer. De gemeente in Handelingen laat ons in zijn dagelijkse viering dan ook zien dat ze met vreugde iedere dag weer vierden dat Christus koning was in hun midden.
Nu is de kerk niet altijd doorgegaan met dagelijks bij elkaar komen. Een spannende gebeurtenis verderop in Handelingen laat zien dat die gewoonte misschien zelfs al in bijbelse tijden veranderde. In Handelingen 20:7 lezen we:
Op de eerste dag van de week kwamen we bijeen voor het breken van het brood. Paulus, die van plan was om de volgende dag verder te reizen, hield een toespraak voor de leerlingen die tot midden in de nacht duurde.
Op de eerste dag van de week brood breken. Dat zou kunnen betekenen dat de kerk is overgestapt van een dagelijkse viering naar een wekelijkse. Maar het kan ook toeval zijn dat het hier de eerste dag van de week is. Misschien braken ze het brood ook wel op de andere dagen. Dat weten we niet.
In overeenstemming met wat we zagen in Handelingen 2:42 wordt er niet alleen brood gebroken, maar is er ook onderwijs. Paulus houdt zelfs een extreem lange toespraak. Zijn studie duurt zo lang dat ze blijkbaar niet aan het breken van het brood toekomen, want dat gaat pas in vers 11 gebeuren. En zo lang, dat er ongelukken van komen: een jongeman, Eutychus, dommelt in en valt uit het raam van de derde verdieping. Hij is dood, maar Paulus omarmt hem en hij blijkt te leven. En wat doet Paulus dan? (vers 11): Hij ging weer naar boven, brak het brood en at. Daarna onderhield hij zich nog lange tijd met de leerlingen, tot het aanbreken van de ochtend. Toen vertrok hij.
Na deze aangrijpende gebeurtenis wordt het brood gebroken. Dat zouden ze toch al doen, maar dit voorval is blijkbaar aanleiding om het op dat moment te doen. Het is een moment van dankbaarheid en dat past perfect bij de aard van de maaltijd van de Heer. Dat is immers een maaltijd van vreugde en dankbaarheid. En daarbij vinden we weer zo’n basiselement uit Handelingen 2:42, namelijk gemeenschap. Nu houdt Paulus geen toespraak meer, maar ze spreken met elkaar, delen hun hart en hun gedachten. Brood delen is immers ook je leven delen. Je kan je helemaal voorstellen dat ze vol zijn van wat God zojuist heeft gedaan, er met elkaar over praten en God er voor danken.
Zo zien we dat ze het avondmaal vieren bij een bijzonder moment in hun samenzijn, in dit geval een schokkend ongeval met een feestelijke afloop.
Avondmaal vieren is inderdaad een heel goede manier om bij hoogte- en dieptepunten in het leven de grootheid van God te belijden. En dat kan ook gewoon aan de keukentafel op een doordeweekse middag. Mijn lieve vrouw heeft een heel moeilijke tijd meegemaakt door een zware burn-out. Wie dat wel eens van dichtbij heeft meegemaakt, weet hoe zwaar en hoe langdurig zoiets is. Ook voor de mensen er omheen is dat vaak niet makkelijk. Op een dag zaten we er samen flink doorheen. Mijn verstandige vrouw stelde voor om samen avondmaal te vieren. Ze had heel goed begrepen dat we dat doen om de overwinning van de Heer te vieren, ook -of juist- als het voor onszelf moeilijk is. Wijn hadden we niet bij de hand, maar wel een licht mousserende vlierbloesemdrank die ik zelf had gemaakt. Ik pakte er een snee bruinbrood bij, en daar zaten we samen aan de keukentafel. We lazen in Openbaring over de tranen die voorbij zullen zijn. We baden voor elkaar, we aten en dronken, en voelden de moeiten van ons afglijden. Onbegrip en bitterheid verdwenen en we zagen elkaar in het licht van de Heer. Ook dat is avondmaal vieren: de dingen weer op hun plaats zetten en in het juiste perspectief zien: God is groot en wij zijn klein. Christus is koning in heel onze persoonlijke werkelijkheid.
En ook dit was dus weer dat beeld uit Handelingen 2:42 in de praktijk: de Bijbel open, lief en leed delen, het brood breken en gebed. Wat is dat toch een belangrijke tekst voor ons christenleven!
Arie-Jan Mulder is spreker en schrijver. Zijn boek over het avondmaal is verkrijgbaar als papieren boek en als ebook. Klik hier om zijn website te bezoeken.
Praatmee