Arie van der Veer waardeert vrouwen die 'nee' durven zeggen
Ik maak deze week Bijbelstudies over het Bijbelboekje Esther. In dat boekje lees je het verhaal van het Joodse meisje Esther. Een succesverhaal.
Esther werd de redster van het Joodse volk.
Haar geschiedenis speelt zich een paar duizend jaar geleden af. Uit een hele groep vrouwen, die allemaal klaargemaakt werden om koning Ahasveros te ‘behagen’, werd zij uitgekozen.
Dat ging niet zomaar.
Overal werden knappe, jonge vrouwen geronseld. Ze moesten nog maagd zijn. In het vrouwenhuis in het paleis kregen de vrouwen een schoonheidsbehandeling. Een jaar lang. Het eerste halfjaar werden ze ingesmeerd met geurige olie. Het tweede halfjaar met dure crème en andere schoonheidsmiddelen.
Esther deed ook mee.
Vrijwillig? Gedwongen?
Ik weet het niet.
Wat ik wel weet is, dat zij verzweeg dat zij van afkomst een Joodse was. Haar oom, bij wie ze opgegroeid was, had het haar met klem aangeraden. ‘Vertel niets over je achtergrond’.
Ze deed dus ‘gewoon’ mee.
Je moet maar willen.
Wat dat betreft heb ik veel waardering voor een andere vrouw in dit boekje. En dat is Vasti.
De vrouw die eerst koningin was. Toen er eens een dronkenmansfeest aan het hof was en de beschonken koning zijn vrouw aan zijn bezoekers wilde laten ‘zien’, weigerde zij resoluut. Ze wist als geen ander dat ‘zien’ heel wat meer was dan kennismaken met.
De gevolgen waren duidelijk: ze was direct koningin af. Het zou mee niet verwonderen dat ze later om het leven is gebracht. De heersers in die tijd waren als goden.
Esther heeft in de kerk heel veel aandacht gekregen. Terecht. Zij heeft later haar leven gewaagd. Preken over Esther zijn wel vaak vromer dan je direct uit het verhaal kunt concluderen. Het is natuurlijk raar dat je in dit boekje de naam van God niet tegenkomt. Rabbijnen en dominees lezen er toch het werk van God in.
En daar wil ik niets van af doen.
God kan ook in het verborgene werken.
Je kunt trouwens de naam van God ook besmeuren door Hem teveel te noemen.
Maar ik vind wel dat Vasti er bekaaid vanaf komt.
Zij durfde toen al nee te zeggen.
Een vrouw die haar waardigheid wenste te bewaren.
Ik heb veel waardering van vrouwen (nu ook mannen) die nee durven te zeggen. Voor mij lijken ze op Vasti. Ze weigerde om zich als vee te laten behandelen, want daar kwam het wel op neer.
Esther werd de redster van haar volk.
Maar over die voorbereiding in een groep van een jaar lang, en het om beurten slapen bij de koning heb ik wel mijn vragen.
Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.
Praatmee