'God heeft mijn gebed om een levenspartner niet verhoord'
'Ik ben een alleenstaande vrouw en heb altijd verlangd naar een echtgenoot. Ik smeekte de Heere intens om een huwelijk en gezin, maar het werd mij niet gegeven,' schreef een vrouw onlangs in een brief die is behandeld in de rubriek 'Pastorale vragen' van de Reformatorische Omroep (RO).
In de brief schrijft de vrouw dat ze haar kinderlijk vertrouwen in God is kwijtgeraakt en haar onbevangenheid in het gebed is verdwenen. "Heel ingrijpend," reageert ds. J. W. Verweij. Daar sluit ds. M. Messemaker zich bij aan. "Het is nogal wat, wat ze vroeg: een levenspartner. Haar vertrouwen in de Heere is zo geknakt, dat ze ook haar alledaagse dingen niet echt aan Hem kan overgeven. Ze bidt wel, maar het basale vertrouwen dat er een God is die hoort is geknakt."
Verweij vergelijkt de situatie van de vrouwe met "een auto die onderweg is naar een bepaalde bestemming en die auto komt niet over een hobbel heen. Een hindernis. Ze vraagt zich af wat de oorzaak van die hindernis is."
In haar zoektocht was één Bijbeltekst cruciaal: 'Want die tot God komt, moet geloven, dat Hij is, en een Beloner is dergenen, die Hem zoeken.' Messemaker: "Deze tekst gaat over de beloning die de Heere in je leven wil schenken. Door haar verlangen heeft ze sterk gedacht dat die beloning haar man en gezin zou zijn." Volgens Verweij is de vrouw uit het oog verloren dat deze tekst betrekking heeft op geestelijke zaken.
Messemaker wijst op de apostel Paulus die zijn hele leven 'een doorn in zijn vlees' met zich meedroeg. "Misschien was dat in zijn geval ook wel zijn alleen-zijn. Wat heeft die man een strijd gehad! Zijn gebed werd niet verhoord, maar God heeft hem geleerd dat Zijn genade genoeg is. Daardoor is zijn kinderlijke vertrouwen in Hem versterkt."
Messemaker en Verweij behandelden deze brief in de uitzending van 13 oktober. Klik hier om de volledige uitzending terug te luisteren.
Praatmee