"Deze leerstoel is een kans om samen met studenten en collega’s na te denken over de grote vragen rond wetenschap en levensbeschouwing," aldus Jeroen de Ridder. "Dat zijn de bekende vragen over schepping en evolutie, wonderen, en de redelijkheid of onredelijkheid van religieus geloof, maar de laatste jaren zijn er zoveel meer wetenschappelijke ontwikkelingen die om filosofische doordenking vragen: laten de hersenwetenschappen echt zien dat we geen vrije wil hebben en geen ziel? Kun je de moraal en religieus geloof helemaal verklaren vanuit de evolutie en laat dat dan zien dat het illusies zijn?"

In het verleden heeft Stichting voor Christelijke Filosofie een leerstoel gehad aan de Faculteit der Wijsbegeerte, voor het laatst bekleed door prof. dr. Henk Geertsema (1985–2005). Dr. Sander Luitwieler, directeur van de Stichting: "De laatste jaren vindt het gesprek tussen levensbeschouwingen meer en meer plaats aan faculteiten op het terrein van theologie en religiewetenschap. Zo ook bij de Groningse Faculteit Godgeleerdheid en Godsdienstwetenschap, waar al diverse bijzondere leerstoelen gevestigd zijn die zich vanuit een specifieke levensbeschouwelijke traditie bezighouden met de relaties tussen geloof en de moderne samenleving. Stichting voor Christelijke Filosofie is dan ook blij dat ze met de Groningse Faculteit samen kan werken om deze nieuwe leerstoel mogelijk te maken."

Analytische godsdienstfilosofie
De nieuwe leerstoel geeft verder uitdrukking aan een inhoudelijke blikverbreding van de Stichting. Luitwieler: "Vanouds was ze vooral georiënteerd op de reformatorische wijsbegeerte van Herman Dooyeweerd, Dirk Vollenhoven en hun opvolgers. De laatste jaren is er meer aandacht gekomen voor andere stromingen binnen de christelijke filosofie, zoals de analytische godsdienstfilosofie, waarvan Alvin Plantinga en Nicholas Wolterstorff belangrijke vertegenwoordigers zijn."

In Nederland is Jeroen de Ridder één van degenen die zich hier veel mee bezig heeft gehouden, bijvoorbeeld in het boek En dus bestaat God: de beste argumenten, dat hij een aantal jaren geleden samen met Emanuel Rutten publiceerde. Sander Luitwieler: "Jeroen de Ridder mengt zich soepel en op hoog niveau in zowel het wetenschappelijke als het maatschappelijke debat. Hij is een bruggenbouwer en bij uitstek in staat om de reformatorische wijsbegeerte en de analytische godsdienstfilosofie met elkaar te verbinden."

Jeroen de Ridder zegt daar zelf over: "De reformatorische wijsbegeerte heeft bijvoorbeeld altijd benadrukt dat onze gewone alledaagse ervaring het startpunt moet zijn van filosoferen, ook in het nadenken over religieus geloof. In de analytische godsdienstfilosofie gaat het echter vaak over abstracte theoretische kwesties, die losgeweekt zijn uit hun alledaagse context. Daar liggen interessante vragen: hoe kun je bijvoorbeeld nadenken over de redelijkheid van religieus geloof als je meeweegt dat dat in de alledaagse praktijk meestal geen kwestie is van abstract redeneren, maar van rituelen, vertrouwen en handelen?"

Hij zal een bijdrage leveren aan godsdienstfilosofisch onderwijs en onderzoek in Groningen en meedoen aan het maatschappelijke debat. De Ridder: "Ik wil heel graag in gesprek met de studenten in Groningen om van hen te horen wat hen bezighoudt als het gaat over levensbeschouwing en wetenschap. Tijdens de gewone colleges kom je vaak maar weinig aan zulke grote vragen toe, terwijl ze juist ontzettend belangrijk zijn voor brede academische vorming."