Kijk jij wel eens zwijgend in de spiegel?
De afgelopen tijd valt mij iets op. Het lijkt wel alsof steeds meer mensen erover spreken, alsof ik er steeds vaker iets over lees. ‘Studenten vallen bij bosjes uit met pyschische problemen’, was de typerende kop van een NOS artikel uit augustus. De redenen hiervoor zijn ‘prestatie en sociale druk’. Het aantal jongeren met burn-outverschijnselen stijgt.
Of je nu academicus, politicus, arbeider of student bent, het lijkt er niet op dat je onder deze (sociale) druk uit kan. Wij verwachten van de politiek dat zij razendsnel beleid maken op de door ons waargenomen problemen (en als dat dan ondoordacht blijkt te zijn dan rekenen we de politici er weer op af). Via sociale media kanalen ‘moeten’ we razendsnel reageren op actuele gebeurtenissen, want onze volgers moeten toch weten wat wij ervan vinden. Ook politici stappen in deze valkuil. De mail op het werk moet binnen 24 uur reactie opleveren, anders sturen we nog een herinneringsmail. Zo houden we met elkaar die (sociale) druk in stand.
Dat vind ik een zorgelijke ontwikkeling. Het lijkt wel alsof we in situaties gebracht worden waarbij (wij denken dat) anderen zoveel van ons verwachten dat onze tijd opgeslokt wordt om aan die verwachtingen te voldoen. Ik ben er ook van overtuigd dat het niet alleen ‘de maatschappij’ is die deze druk oplegt. Nee, wij laten het ook zelf gebeuren. Blijkbaar kunnen wij deze (sociale) druk niet weerstaan en gaan ten onder.
Tijd voor reflectie wordt bijna niet genomen. De tijd slokt ons op. We gedragen ons te druk. Maar hoe zit het met bezinning? Denken we na waarom we leven? Denken we na over wie we zijn? Denken we na over wie we willen zijn en waarom we dat willen?
Wanneer je het te druk hebt om te reflecteren op je dagelijks handelen en op wie je bent, dan heb je waarschijnlijk ook geen tijd om God te dienen. Dan denk je waarschijnlijk ook niet na over wat Hij van jou verwacht. Dan sta je er ook niet bij stil dat Hij degene is die jouw leven leidt. Je houdt dan hoogstwaarschijnlijk bijna geen rekening met Hem. Zo krijg je nooit rust en kracht om de (sociale) druk te weerstaan.
Tijd nemen voor reflectie is helemaal niet zo moeilijk als het lijkt. Zeg op een avond je afspraak af (dat kan gerust zonder opgaaf van redenen). Plof neer op de bank, laat de beeldschermen even uit en denk na over de achterliggende dag. Wat was voor jou waardevol vandaag? Waarom is dat waardevol? Wat heb je ontdekt over jezelf? Welke bedoelingen heeft God met deze ervaringen? Het hoeft niet perse door op de bank te ploffen, je kan natuurlijk ook even een blokje om. Maar doe dat dan zonder ‘dopjes’ in. Muziek werkt ontspannend, stil zijn werkt reflecterend. Alleen zijn met je gedachten is niet eng, het heeft nut. Helemaal wanneer je in dat stil zijn in gesprek gaat met God. Hij maakt jouw reflectie betekenisvol en geeft het leven zin!
Een timmerman moet soms pauze nemen om zijn zaag scherp te maken, anders wordt zijn werk te zwaar. Dat is ook cruciaal in ons leven. En waar maak je de zaag scherp mee? Maarten Luther schreef ooit: ‘Ik heb nog zoveel te doen vandaag, ik moet nog minstens een uur geknield blijven zitten.’ Door het gebed kreeg hij kracht en energie van God om zijn werk te doen.
Kijk zelf ook eens zwijgend in de spiegel en reflecteer! Hoewel je zwijgend in de spiegel kijkt, ben je niet alleen. God is er ook, spreek Hem aan. Het gesprek wat jij dan hebt met God is jouw reflectie en dat geeft rust en kracht.
Erik Jan Vinke is vicevoorzitter van SGP-jongeren.
Praatmee