Arie van der Veer heeft respect voor kerkgangers in zwarte kleding
Ik woonde vorige week een begrafenis bij waar nogal wat dames waren gekleed in donkere kleding. Op zichzelf kijk je daar niet van op. Op veel begrafenissen hebben mensen bewust voor passende kleding gekozen.
Dat hoeft niet altijd zwart te zijn.
Ik heb ook wel eens meegemaakt dat wit de overheersende kleur was.
Zwart als kleur van de rouw.
Wit als de kleur van de overwinning.
Wat zal ik aantrekken?
Het is een vraag die ik me elke zondag stel. De keuze van de kleding heeft te maken met de locatie waar ik hoop voor te gaan. Ik wil niet dat alleen het zien van mijn kleding een sta in de weg zou zijn.
Wat zal ik opzetten?
Dat is een vraag die ik me nooit heb gesteld.
Ik heb nog nooit een hoed gedragen. Ees, mijn vrouw is er mee begonnen in onze eerste gemeente (1966). Maar lang heeft dat niet geduurd. De dames die ik op de begrafenis zag droegen allemaal tijdens de dienst een zwarte hoed. Toen we na de begrafenis in dezelfde ruimte koffie dronken hadden ze allemaal de hoed afgedaan.
Ik had respect voor hen.
Je valt wel op. Zouden mijn kleinkinderen erbij geweest zijn dan had ik het een en ander moeten uitleggen. Mijn respect werd des te groter omdat ze alle liederen (inclusief Opwekking) meezongen. In heb meer dan eens een kerkelijke vergadering meegemaakt waarin het een soort wedstrijd werd welk tempo zou worden aangehouden.
Er zijn in de kerken van Nederland niet alleen wat de leer betreft maar zeker ook wat betreft de invulling van de diensten, grote verschillen. De dames in het zwart gaven het voorbeeld hoe het mijns inziens moet.
Respect.
Ik beloof dat als ik ooit bij hen te gast zal zijn mij ook zal aanpassen.
Alleen een hoed.....?
Die heb ik niet.
Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.
Praatmee