Eindelijk een dak boven je hoofd: "Ik ging van zolder naar zolder"
U vindt het misschien moeilijk om het u voor te stellen. Geen dak boven je hoofd? Bij problemen ken je toch altijd wel iemand waar je kunt slapen? Toch zijn er mensen die in zo’n situatie alleen nog maar bij de nachtopvang voor daklozen terecht kunnen. Een doelgroep waarvan ook deze mensen zeggen: daar hoor ik echt niet bij. Ze hebben of
hadden in veel gevallen gewoon een baan net als u. Of ze hebben een kind, en ze vragen zich af: moet die ook in de nachtopvang slapen?
Tijdelijke woonruimte
Nee, zeggen de gemeenten Harderwijk en Ermelo. Ze hebben daarom Ontmoeting gevraagd om in Harderwijk een opvang te coördineren voor mensen die tijdelijk woonruimte nodig hebben. Wij noemen het een ‘Thuishaven’, en bieden nu zes personen onderdak in twee rijtjeswoningen met een gezamenlijke tuin. Voor hoelang? Dat varieert. "We streven ernaar mensen maximaal een half jaar onderdak te bieden. Eventueel verlengen we die periode," zegt coördinator Heidi van Keulen. "De periode van een half jaar zorgt ervoor dat mensen in beweging blijven bij het zoeken naar woonruimte."
Van zolder naar zolder
Udo Pieper (55) is een van de bewoners. Hij is een dankbaar mens. Sinds begin dit jaar woont hij in de Thuishaven. Udo is afkomstig uit Duitsland, dat hij na zijn scheiding in 2002 verlaat om in Putten te gaan werken. Maar het huis waarin hij in Putten een kamer huurt wordt gesloopt. Hij verblijft een poos bij kennissen die hij inmiddels heeft opgedaan. "Ik ging van zolder naar zolder, uiteindelijk woonde ik in een chalet op een recreatiepark," vertelt Udo. In 2010 komt hij naar Harderwijk. Hij werkt voor een uitzendbureau en huurt met een aantal Polen een woning. Maar de Polen vertrekken, het huis is voor één persoon te duur en Udo staat op straat.
in een chalet op een recreatiepark."
In die periode komt hij al met Ontmoeting in contact. Hij krijgt een relatie met een plaatsgenoot waar hij vijf jaar bij in huis woont. Als de relatie eindigt, is Udo’s enige optie: de daklozenopvang, omdat er geen goedkope huurwoningen beschikbaar zijn. Een maand lang slaapt hij in Zwolle. Zijn contact met Ontmoeting zorgt ervoor dat hij in januari in de Thuishaven terecht kan. "Eindelijk heb ik weer zekerheid waar ik kan wonen," zegt Udo opgelucht.
Behandeling
Nu hij een dak boven zijn hoofd heeft, besteedt Udo per week drie dagen aan een behandeling om dingen uit zijn verleden te verwerken. Elke vrijdag gaat hij naar de voedselbank voor wat extra levensmiddelen, en hij bezoekt de Inloop van Ontmoeting om er vrijwilligerswerk te doen. Elke maandag spreekt hij Heidi van Keulen over zijn toekomst.
Heidi: "De Thuishaven is er voor mensen als Udo: hij heeft altijd zelfstandig gewoond en is door de beëindiging van zijn relatie dakloos geworden." Vaak is er nog wel "onderliggende problematiek," zegt ze. "Anders zou je wel bij familie of kennissen terechtkunnen.
In de Thuishaven verblijven mensen, die hun netwerk door allerlei omstandigheden zijn kwijtgeraakt, zoals ervaring met huiselijk geweld of een depressie. Tegelijkertijd is voor deze mensen geen noodzaak om een beroep te doen op de reguliere zorg en kunnen ze zelfstandig wonen. Meestal hebben ze geen werk, onze voorwaarde is dat ze voor hun dagbesteding 20 uur per week een plek hebben waar ze verwacht worden. Minimaal eens per drie weken voer ik een gesprek over de vraag of er al zicht is op andere woonruimte."
gewoond en is door de beëindiging van zijn relatie dakloos geworden."
Vijftien jaar zonder internet
Met Udo praat Heidi eens per week over zijn financiën, ze vraagt hoe het met hem gaat en ze zoeken samen via internet naar een plek waar hij definitief kan wonen. Samen, want op internet voelt Udo zich als een kat in een vreemd pakhuis. "Ik had internet in Duitsland, tot 2002. Daarna was ik vijftien jaar niet op internet. Tegenwoordig verloopt alles via internet: zoeken naar een woning, zoeken naar werk. Ik ben blij dat Heidi mij daarbij helpt."
Bij haar werk schakelt Heidi ook vrijwilligers in. Voor de begeleiding, en om de bewoners te helpen met het aangaan van sociale contacten. Harry is een van de vrijwilligers. "Ik hoorde erover in de kerk, en ik voelde me ertoe geroepen. Ik heb een hart voor mensen die het even niet redden. Ik geloof dat je daarin ook geleid wordt door de Geest," vertelt Harry. "Als je volgeling van Jezus bent moet je daar ook naar leven, bijvoorbeeld door iets voor je medemens te doen."
Het werk van de vrijwilligers betekent veel voor de Thuishavenbewoners. Udo mocht onlangs met een andere vrijwilliger een middagje mee in zijn zeilboot. "Eindelijk een normaal mens om contact mee te hebben," zegt Udo. Hij heeft ervan genoten.
Bovenstaand verhaal is afkomstig van Stichting Ontmoet. Klik hier om de website van de stichting te bezoeken.
Praatmee