Theologen hekelen speciale positie Israël binnen PKN
De Protestantse Kerk in Nederland (PKN) moet af van de speciale plek voor Israël en het jodendom. Dit stelt een groep liberale protestantse theologen volgens dagblad Trouw.
In een manifest doen de godgeleerden een aantal radicale voorstellen. Het manifest is een initiatief van ds. J. Offringa. Offringa en de groep theologen zijn verbonden aan de ‘Vereniging van Vrijzinnige Protestanten’ en ‘Op Goed Gerucht’. Volgens hen suggereert de 'onopgeefbare verbondenheid met Israël' "een onderlinge afhankelijkheid die er niet meer is".
"Mensen lezen het als onvoorwaardelijke solidariteit met de staat Israël en zijn politiek," zegt Offringa. Hij wil ook de Israelzondag afschaffen, die in veel gemeenten begin oktober wordt gehouden. Het manifest is bedoeld voor discussie. Offringa loopt er niet mee naar de synode, om de kerkorde via die weg te veranderen.
Op de website van de PKN is het volgende te vinden over 'de onopgeefbare verbondenheid met het volk Israël': 'Dat geeft het belang aan dat de Protestantse Kerk hecht aan het gesprek met het volk Israël. Er spreekt het besef uit dat de wortels van het christelijk geloof Joods zijn. De benaming ‘het volk Israël’ wordt breed opgevat. Het is het volk Israël zoals het zichzelf verstaat. Het is niet aan de Protestantse Kerk om te bepalen wie tot het Joodse volk behoren. Het Joodse zelfverstaan is heel divers.
Het woord ‘onopgeefbaar’ heeft een historische en een theologische connotatie. (...) Volgens een beleidsnota uit 2008 moet de kwalificatie ‘onopgeefbaar’ verstaan worden ‘tegen de achtergrond van een eeuwenlange geschiedenis waarin de kerk zich had vervreemd van haar wortels in het volk Israël, met alle voor Israël – en op een andere manier ook voor de kerk – desastreuze gevolgen daarvan’. Het woord ‘onopgeefbaar’ herinnert de Kerk aan deze noodlottige geschiedenis en roept op tot een fundamenteel andere houding.
Jezus is een Jood. Het Nieuwe Testament is voor het overgrote deel Joods. Dat de kerk het gesprek met het Jodendom zoekt, raakt aan het hart van het belijden. De kern van beide religieuze tradities gaat terug op de God van Israël. De God die daarin ter sprake komt is één, de Ene. Joden en christenen blijven elkaars pad voortdurend kruisen, juist omdat de oorsprong van de weg één is.'
Volgens Wim van Egdom, verslaggever van het Reformatorisch Dagblad, is de kans dat de generale synode van de PKN besluit om de zinsnede te schrappen nihil. "De kerkleiding heeft bij monde van scriba dr. René de Reuver inmiddels al uitgesproken dat de verbondenheid met het volk Israël inderdaad onopgeefbaar is, omdat het Jodendom de wortel van het christendom is. Daarbij behoorde Jezus tot het Joodse volk."
Eerder dit jaar eist de protestantse dominee Johan van den Berg duidelijkheid van de PKN over de relatie tussen de PKN en Israël. Lees hier meer over de relatie tussen de PKN en het volk Israël.
Sabeel, het Palestijns Oecumenisch Centrum voor Bevrijdingstheologie in Jeruzalem, heeft een open brief geschreven. Klik hier om de volledige open brief te lezen.
Praatmee