Was het leed van Job een straf voor zijn zonden?
Het boek Job begint met een vreemd verhaal, dat zich ergens in de hemel afspeelt. God is daar met wat engelen, de zonen van God genoemd. Ze horen daar wat ze die dag moeten doen. Dan wijst God op Job, een eerlijk en goed mens.
Dan komt een engel dichterbij, in het Hebreeuws wordt hij satan genoemd. Dat is zijn titel; tegenstander betekent het letterlijk. Uit de hele ploeg is hij degene die twijfels heeft over hoe God de wereld runt. Hij betwijfelt ook of Job echt van God houdt. Hij denkt dat Job God vreest omdat God hem zegent. Dan gaat God akkoord met een experiment: hij laat satan toe om Job te laten lijden. Dat is een werkelijke ramp, want Job verliest alles. Overigens heeft Job dit niet zo verdiend - maakte God duidelijk.
Toch blijft hij God prijzen in hoofdstukken 1 en 2. In hoofdstuk 3 daarentegen schreeuwt Job het uit naar God. Jobs vrienden komen ook op bezoek en ze zeggen dat Job iets vreselijks moet hebben gedaan. Kennelijk heeft Job het verdiend. Ze speculeren wat zijn fouten zijn geweest en maken zelfs lijstjes met mogelijke zonden. Op dat moment blijft Job zijn onschuld verdedigen en hij was ook onschuldig.
Rollercoaster
Job komt in een emotionele rollercoaster. Op het ene moment noemt hij God wijs en eerlijk, maar op het volgende moment twijfelt hij aan Gods goedheid. Hij noemt God zelfs roekeloos en oneerlijk. Job wil God vragen om uitleg, maar God geeft niet direct antwoord.
Hij neemt Job mee op een virtuele reis door het heelal. Hij laat hem de hoeveelheid details zien van de natuur. God kent alles door en door en heeft veel aandacht voor het heelal. Ze waren op plekken die wij niet kunnen voorstellen. Aan het eind liet God hem bijzondere dieren zien. God zei over deze dieren dat ze niet slecht zijn, maar ook deel zijn van Gods goede wereld. Dat is Gods perspectief.
Maar wat wilde God hier eigenlijk mee zeggen? Dat Gods perspectief oneindig veel groter is. Het is eigenlijk absurd dat Job vraagt om God te verantwoorden. Hij kan de complexiteit nooit bevatten. Job kan niet anders dan stil worden. Hij komt er nooit achter waarom hij moest lijden, maar blijft toch met ontzag voor God leven.
Maar hier eindigt het niet. Job krijgt het dubbele terug van wat hij was kwijtgeraakt. Het was geen beloning, simpelweg omdat het verlies ook geen straf was. We weten niet waarom dit allemaal is gebeurd, maar we weten wel dat hij ondanks alles kan vertrouwen op Gods wijsheid.
Praatmee