Prayer Station is door heel Nederland gevestigd. Als je een groep van meer dan tien enthousiaste evangelisten bij elkaar weet te verzamelen – kom je in aanmerking om een vestiging bij Prayer Station te beginnen. Ook in Drachten en Heerenveen zijn er Prayer Station-teams die evangeliseren.

Zijl legt uit wat nu precies de vernieuwende methode is van Prayer Station. “Het blijkt in de praktijk dat het moeilijk is om mensen de kerk in te krijgen. Dus draaien wij het om. We zijn de kerk op straat! Wat we in het kort doen: we bieden gebed aan op straat.” Dat betekent dat Willem – samen met een maatje; ze doen het altijd in teams van twee – op iemand af stapt, bijvoorbeeld in een winkelstraat. Die persoon staat met een tasje vol boodschappen, en krijgt het verzoek tot gebed.

Volgens Zijl, die zelf evangeliseert in zijn woonplaats Mijdrecht, werkt deze methode verassend goed. “Natuurlijk zijn er mensen die het niet willen, maar ook heel veel mensen die nooit naar de kerk zouden gaan, maar op straat zeggen: ‘prima’. Ze hebben een houding van: het kan geen kwaad. Vervolgens delen de mensen dan wat hun noden zijn. Vervolgens gaan wij bidden. Soms zijn mensen echt aangeraakt en kunnen wij met hen doorpraten over het evangelie. Heel mooi vind ik dat.”

Goede gesprekken
Inmiddels zit Prayer Station in 34 steden en op jaarbasis bereiken ze samen ongeveer tienduizend mensen. Het is overigens niet alleen voor mensen met een passie voor evangelisatie, maar ook voor mensen met een passie voor bidden. “We delen de groep onder in twee teams: de ‘landmacht’ en de ‘luchtmacht.’ De luchtmacht blijft achter om te bidden voor het team dat op straat is; de landmacht. Het bijzondere is dat mensen van het gebedsteam vaak woorden of beelden krijgen, die overeenkomen met wat het team op straat heeft meegemaakt. Daarin zie je de leiding van God in het hele proces.”

De eerste keer kan het best een beetje spannend zijn om de straat op te gaan, zegt Zijl. Maar als je het eenmaal doet en de gesprekken zijn goed, valt het volgens hem heel erg mee. “Vooral tieners zijn ontzettend open voor het geloof. Wat je erg vaak hoort is dat hun opa en oma voor hen bidden, maar dat de ouders niet meer geloven. Als je het evangelie dan uitlegt, dan blijken ze eigenlijk erg open te staan. Vaak verwijzen we hen door naar een Alphacursus, of een jongerendienst. Ook verwijzen we mensen soms door naar de kerk, of het een evangelische kerk is of een reformatorische kerk, maakt voor ons niet uit.”

“Mensen die geïnteresseerd zijn moeten zich met tien man opgeven, en dan komen wij een presentatie geven. In augustus gaan we bijvoorbeeld naar Zeeland om een Prayer Station op te zetten.” Ze leggen dan wat belangrijke principes uit, om op zo’n goed mogelijke manier mensen te benaderen. “Bijvoorbeeld niet opdringen! We pushen niet, we bieden het gebed vrijblijvend aan. Ook is het verstandig om een beetje normaal te blijven. Ga niet met de handen omhoog en je ogen dicht voor iemand bidden. Als je tijdens het bidden blijft kijken, zie je ook wat er met iemand gebeurt.”

Vruchten
Volgens Zijl is het de ene keer makkelijker dan de andere keer, maar meestal zijn er mensen die hun leven overgeven aan God. De vruchten zijn dus heel goed, vertelt hij. “Het probleem is alleen dat er te weinig arbeiders zijn. Veel mensen hebben schroom om te evangeliseren, of willen niet dat het hen veel zal kosten. Dat is moeilijk, want daardoor blijft het overgrote deel van de Nederlanders onbereikt. Desondanks zie ik dat de meeste mensen die het proberen, enthousiast worden en het vaker gaan doen. Je hoeft niet een typisch extravert persoon te zijn.”

Hesjes
Een aspect dat wellicht drempelverhogend kan werken voor de evangelist zelf, is dat Prayer Station werkt met hesjes. Daarop staat ‘bidden helpt.’ Werkt het niet veel beter om met normale kleding daar te lopen? “We staan zeker open om de stijl verder te ontwikkelen, bijvoorbeeld naar iets strakkere bodywarmers. Maar met een bepaalde herkenbaarheid is niets mis. We zien vaak dat mensen die gebed nodig hebben naar ons toekomen. Ze weten dat we er weer zijn. Dat is het grote voordeel.”

Genezing
Een mooie recente herinnering heeft Willem Zijl aan een ontmoeting met een meisje van 12. Ze was samen met haar vader en ze liep heel moeilijk, met krukken. Dus ik vroeg aan haar vader: wat heeft ze? Hij vertelde dat ze haar enkel had verstuikt. Het was allemaal moeilijk. Toen vroeg ik gebed aan, omdat ik geloof dat God nog steeds kan genezen. Ik bad in Jezus’ naam voor genezing, heel simpel. Toen liep ze een stukje, maar het was nog niet helemaal over. Dus ik bad nog een keer, en toen was het helemaal weg. Haar vader had de krukken vast toen ze wegliepen.”

“Het geeft mij een grote voldoening als ik goede gesprekken heb gehad en mensen heb kunnen bemoedigen. Je voelt dan dat het feest in de hemel is”, zegt Zijl.

Druk in de hemel
Hoewel het evangeliseren vaak gezien wordt als voor hele extraverte mensen, of zelfs ‘gekkies’, gelooft Zijl dat we daar echt vanaf moeten. “Het is eigenlijk wel een opdracht. Jezus was met liefde bewogen en Hij zag de mensen als schapen zonder herder. Het is belangrijk dat wij christenen allemaal deze houding hebben en graag nieuwe discipelen maken.”

“Ik zelf wil dat mensen niet verloren gaan. Ik wil zo graag dat het druk wordt in de hemel. Dat is mijn grote motivatie.”