"Neem nou die geschiedenis uit Johannes 4, waar Jezus een ontmoeting heeft met een vrouw uit Samaria. Er zijn in de ogen van de religieuze leiders minstens vier redenen om niet met deze vrouw in gesprek te gaan. Waarom niet? Omdat Jezus een Jood was en door mensen gezien werd als rabbi, een onderwijzer, die het goede voorbeeld moest geven."

1. Ze is Samaritaans
De eerste reden is dat ze Samaritaans is. Het Samaritaanse volk is eigenlijk een mengvolk van Joden met mensen uit andere volken. Ze waren volgens de Joden niet zuiver Joods en ontzegden hen daarom de toegang tot de tempel. En sindsdien is er veel haat en nijd tussen Joden en Samaritanen.

2. Haar godsdienst
De tweede reden is godsdienstig. De Samaritaanse godsdienst wijkt op een aantal punten sterk af van de voorschriften die God aan de Joden onder het Oude Verbond gaf op. Zoals wat de plaats is waar de tempel behoort te staan en welke mensen de priesterdienst mogen vervullen.

3. Ze is een vrouw
De derde reden is het feit dat de Samaritaanse een vrouw is. Hoewel de toenmalige Bijbel, het Oude Testament, met veel respect over vrouwen spreekt, is er in de samenleving in die dagen weinig meer over van dat respect voor vrouwen. Men ziet vrouwen als tweederangs en ook als onderontwikkeld. Het is vrouwen zelfs niet toegestaan om een verklaring voor de rechtbank af te leggen.

4. Haar leefwijze
Een vierde reden is de leefwijze van deze vrouw. Inmiddels heeft zij vijf mannen gehad en nu leeft ze ongehuwd met een man samen. Alleen dat laatste al is voor Jezus’ tijdgenoten, die huwelijkstrouw hoog in het vaandel hebben, een reden om haar met de nek aan te kijken.

Jezus vermijdt niet
Vier redenen dus om de vrouw te vermijden. Maar toch lezen we in de tekst dat Jezus door Samaria moet gaan! En de reden daarvoor is deze vrouw. Die vrouw voor wie het leven zwaar geworden is. Ze wordt vermeden door iedereen, zo’n afvallige, zo’n vies mens, daar vertel je moppen over, je gaat er in ieder geval met een boog omheen, maar je praat er zeker niet mee. Iemand die op zoveel fronten het schip is ingegaan verdient die aandacht niet.

Bij Jezus hoeft je afkomst, je godsdienstige overtuiging, je geslacht en je gedrag nooit een reden te zijn om je te vermijden.
Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom de vrouw op het heetst van de dag water komt putten. Dit is normaal gesproken niet iets wat je op het warmste moment van de dag doet, maar wanneer het koel is. Ze wil ongezien blijven. Ze wil alleen zijn. Alleen met zichzelf om niet nog vaker de pijn van afwijzing te moeten voelen.
Jezus zoekt op!

Maar Jezus laat geen van deze belemmeringen een reden zijn om van een ontmoeting af te zien. Jezus heeft de vrouw op het oog. Kent haar verdriet, haar pijn, haar hart, dat hunkert naar erkenning en onvoorwaardelijke liefde.

Bij Jezus hoeft je afkomst, je godsdienstige overtuiging, je geslacht en je gedrag nooit een reden te zijn om je te vermijden.
Jezus omschrijft zijn levenstaak als het zoeken en redden van mensen die afgedwaald zijn (Lukas 19:10).

Onvoorwaardelijke liefde
Jezus gaat op een respectvolle, integere manier in gesprek en komt uit waar Hij graag wil. Hij wil Gods onvoorwaardelijke liefde tonen. Hij wil haar vertellen wie zijn Hemelse Vader is en dat Hij het zelf is die komen zou, de in de Bijbel voorzegde langverwachte Messias. Hij is het geneesmiddel voor de pijn van de vrouw. Bij Hem is aanvaarding, vergeving en een nieuw perspectief te krijgen.

Jezus omschrijft zijn levenstaak als het zoeken en redden van mensen die afgedwaald zijn (Lukas 19:10). Dat brengt Hij hier in de praktijk en zo laat Hij zien wat er in het hart van God leeft.

Een gebeurtenis als deze ‘toevallige ontmoeting’ tussen dit buitenbeentje en de Zoon van God mag jou er ook van overtuigen dat je bij Jezus altijd terecht kunt met al je pijn, met alles wat mis is gegaan in je leven en zelfs met al je verkeerde opvattingen over wie God eigenlijk is. Ga net als deze vrouw het gesprek aan en je zult net als zij ontdekken dat Hij de Redder van de wereld is!