Eten was de afgod van Lisa Bevere: "Ik vond mezelf verschrikkelijk"
In onze cultuur is bijna niets belangrijker dan er zo aantrekkelijk mogelijk uit zien. Dat maken onze media duidelijk. Sidd Roth praat hierover in zijn tv-programma met Lisa Bevere. Roth concludeert dat als je niet aantrekkelijk bent, dat je er niet bij hoort. Ondertussen zijn veel mensen erg dik, kunnen niet afvallen en zijn dus heel onzeker over zichzelf. Lisa Bevere geeft handreikingen.
Ze worstelde lang met overgewicht en is daar nu helemaal vanaf. Ze vertelt dat al haar diëten en sporten haar niet hielpen – maar toen ze God erbij betrok, kwam er verandering.
Volgens haar is dik zijn vaak een gevolg van je innerlijk. “Veel mensen hebben een slecht beeld van zichzelf of leven in enorme angst. Dat kan overgewicht stimuleren. Ondanks dat er ongelofelijk veel informatie is over overgewicht, zie je maar weinig mensen die er echt door veranderen."
Veel gewichttips spreken elkaar tegen. Mag je nou wel vlees eten of niet, bijvoorbeeld. Lisa: “Het is inderdaad erg verwarrend, maar ik geloof dat het niet zo ingewikkeld is: hier is de sleutel: je kan alles eten, natuurlijk met enige mate. Maar waar het om gaat is dat als de reden waaróm je eet verandert, dat eigenlijk alles verandert.” Ze werkt dit idee later uit.
Identiteit
“Heel veel (jonge) meisjes en vrouwen eten omdat ze verwond zijn van binnen. Hun waarde is niet wie ze van binnen zijn, maar slechts hoe ze eruit zien. Dat is een grote leugen.”
Ook Lisa heeft lang zo gedacht. “Toen ik vijf jaar oud was verloor ik een oog door kanker. Het werd mijn identiteit: ik wás de persoon die een oog mist. Mensen gingen ook grappen over mij maken. Het was voor mij heel ongemakkelijk.”
“In die tijd deed ik aan wedstrijdzwemmen en toen ik een enkelblessure opliep, kon ik lang niet sporten. Ik bleef wel dezelfde hoeveelheden eten. Mijn vader zei tegen mij: “Tjonge jonge, hoeveel weeg je? Je bent minstens 63 kilo.” Hij zei toen iets dat sterke invloed had: “Je bent vet! Niemand gaat je ooit uit vragen. Ga veranderen!”
“Hij dacht mij te helpen, maar dat was niet zo. Hoe een vader naar zijn dochter kijkt, is hoe de dochter naar mannen kijkt. Een vader heeft heel veel kracht om te zegenen of te vervloeken.”
Vet
Lisa ging naar haar lichaam kijken. “Ik trok mijn kleren uit, keek naar mijn lichaam en zei: ‘Jij bent mijn vijand, je bent verschrikkelijk!' Ik zei tegen mijn lichaam: 'Ik ga jou straffen, je bent walgelijk!' Ik ging veel sporten en bleef veel eten, maar mijn gewicht ging naar beneden.”
Ze viel af en mensen reageerden heel positief. “Ik kreeg complimenten. Toen dacht ik: 'Als ik dun ben, verdien ik liefde, krijg ik aandacht en word ik succesvol. Als ik dik ben, verdien ik geen liefde.' Dat werd mijn identiteit!”
Lisa zat op school met veel blonde, dunne mensen. Ze woog zelf onder de vijftig kilo, maar voelde dat ze nog dunner moest worden. Haar ingewanden staken bijna uit. “Als mensen zeiden: 'Je bent echt te dun', dan dacht ik: 'Je bent gewoon jaloers op me'.”
Vernietigen
“Er was een stem die mij beschuldigde en nooit zei tevreden te zijn. Ik leefde om die stem blij te maken. Maar die stem was er om mij te vernietigen. Heel veel mensen leven op die manier, ook steeds meer mannen. Ze leven met het idee dat ze niet breed genoeg zijn.”
Maar dit is een heel beperkt beeld op wie je werkelijk bent, vertelt Lisa. “Het lichaam is het kleinste deel van wie we zijn.” Ze legt het uit. “Wij zijn een geest, we hebben een lichaam en we leven in een lichaam. Je geest is het belangrijkste, dat is waar het volgens God om gaat na dit leven. De reden dat ik moeite had met mijn lichaam, was omdat ik verwondingen had in mijn ziel die mijn lichaam controleerden. Ik had geestelijke stemmen die mij steeds aanvielen.”
Overgewicht is vaak een resultaat van je zielenleven, zegt Lisa. Ze vertelt in de video dat ze een goed gewicht heeft, maar dat ze vanwege drukte met haar kinderen niet sport, gewoon eet en geen gewichtssupplementen gebruikt. “Ik geloof echt dat het onzichtbare het zichtbare bepaalt. Wat van binnen verandert, verandert de buitenkant.”
Geaccepteerde zonde
Lisa vertelt hoe haar overgewicht toenam in haar twintiger jaren. “Ik zou gaan trouwen met John en ik merkte dat binnen de christelijke wereld eten een geaccepteerde zonde is. Roken en alcohol is slecht, maar teveel eten hebben we geaccepteerd. Ik at ook best veel en ik kreeg weer overgewicht. Ik werd ook steeds banger om te eten.”
“In aanloop naar mijn huwelijk kon ik mijn trouwjurk niet meer aan. Ik at bijna niets, maar ik viel niet af. Ik riep naar God: ‘Dit is niet eerlijk! Waarom doet U dit bij mij?’ Toen hoorde ik God tot me spreken: ‘Voedsel is een afgod voor je en je lichaam ook.’ Ik vroeg: waarom? Toen zei God: ‘Je haalt er al je kracht uit en het heeft macht over je. Als jij je ervan bekeert, dan zal ik je genezen!' God is ook geinteresseerd in deze gebieden van ons leven.”
Bron
Vanaf dat moment veranderde Lisa alles. “Ik ging in de Bijbel lezen en ging niet meer diëten. God maakte mij ook duidelijk dat ik niet meer op de weegschaal moet staan. Eerer deed ik dat acht keer per dag.” Toen sprak God opnieuw tot haar: “’Ik wil dat je gaat vasten’, zei Hij. God liet mij zien dat vasten iets heel anders is dan diëten. Diëten gaat om hoe je er wil uitzien – terwijl je bij vasten zegt: ‘God, U bent mijn Bron.’”
“God zei: ‘Ik ga je leren om te eten tot je genoeg hebt, niet tot je niet meer kan.’ Ik begon te beseffen dat niet eten de bron is dat voldaan of gelukkig maakt - maar dat God dat is. Eten is er om mij kracht te geven. Veel mensen halen uit eten desondanks hun geluk of hun troost. Terwijl God ons oproept van je buik geen afgod te maken; God zelf is de Bron van geluk en troost. Een totale verandering van denken. Nu eet ik tot ik genoeg heb, en niet tot ik niet meer kan.”
“Ik ben 17 jaar getrouwd (in de video, red.) en ik heb vier kinderen. Zonder veel inspanningen en zelfs zonder te sporten, blijft mijn gewicht heel goed. Als ik genoeg heb, stop ik met eten! Ik eet niet meer emotioneel; niet eten is mijn bron, maar God.”
Bekijk hier het hele verhaal van Lisa Bevere:
Praatmee