De dominee van Arie van der Veer stierf in het harnas
In Vlaardingen waar ik opgroeide heb ik tot aan het moment dat ik in Apeldoorn ging studeren altijd dezelfde dominee gehad.
In mijn ogen was hij heel oud.
Nu ontdekte ik dat hij vijf jaar ouder is geworden dan ik nu ben.
Dus als ik deo volente weer op de preekstoel zal staan zullen de kinderen het van mij ook denken: ’daar heb je die oude dominee weer’.
Wat ik me herinner is, dat hij altijd een preek had met een thema en dan onverdeeld in drie punten. Om een voorbeeld te geven: Thema: De arend 1. In het nest 2. Uit het nest 3. Onder het nest.
Wij hadden een kennis die ik ome Kees noemde die bekend stond om het feit dat hij van vele preken thema’s en punten uit zijn hoofd kende. Als we dan op dinsdagavond om de tafel zaten en er natuurlijk over de kerk gesproken werd, zei hij vaak: ‘Ik weet nog waar die dominee toen nog over sprak en dan noemde hij het thema en de drie punten. Of hij de rest ook wist, betwijfel ik, maar om die kennis van die themata werd ome Kees geroemd. Soms was er ook een andere broeder. Ome Cor K. werd geroemd om zijn kennis van de dogmatiek. ‘Een echte dogmaticus,’ zei mijn vader van hem.
Wat weet ik nog van die preken van mijn dominee?
Ik weet nog wel, dat we op een zondag ‘onderste boven’ waren van het feit dat onze dominee verstand had van Feyenoord. Hij citeerde aan het begin van zijn preek hun lijflied ‘Geen woorden maar daden’. Hij deed dat met een stem die geen Feijenoorder na had gedaan. Trouwens, ‘Leve Feyenoord 1’ liet hij weg.
Maar dat hij dat deed!
Als een inleiding op zijn preek!
Vergis ik me dat er deze weken meer dominees zijn die mijn oude dominee zullen navolgen?
Nou, ik kan hen verzekeren dat de jongelui de oren zullen spitsen. En niet alleen zij.
Toch is dit niet het enige dat ik me van mijn dominee herinner.
Ik zat voor mijn examen. Omdat ik per se dominee wilde worden moest ik in die tijd gymnasium alpha doen, terwijl ik ‘van nature’ een bèta ben. Het was dus heel spannend. De dominee preekte over de kamerling die op zijn wagen zat en probeerde iets van de Bijbel te begrijpen. En toen zei de dominee: ’Maar de Here zag hem’.
Dat was voor mij die zondag genoeg.
Toen ik eenmaal in Apeldoorn was, is de dominee plotseling gestorven.
In het harnas.
Deze overdenking verscheen eerder op de Facebookpagina van ds. Arie van der Veer.
Praatmee